responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 495


43/ 74
بى‌گمان گنهكاران در عذاب جهنّم جاويدانند (74)
43/ 75
[عذاب جهنّم‌] از آنان كم نگردد و آنان در آنجا نوميدند (75)
43/ 76
و ما به آنان ستم نكرديم، بلكه آنان خود ستمگر بودند (76) لكن: حرف استدراك، هم:
ضمير فصل.
43/ 77
و ندا در دهند: اى مالك دوزخ! (اى كاش) پروردگارت كار ما را تمام كند، گويد: «قطعا شما ماندگاريد.» (77) لام: لام امر.
43/ 78
به تحقيق براى شما حق را آورده‌ايم، ولى اكثر شما حق را ناخوش داشتيد (78)
43/ 79
يا در كار خود ابرام ورزيدند، ما نيز ابرام ورزيده‌ايم (79) ام: حرف عطف.
43/ 80
يا گمان مى‌كنند كه واقعا ما رازشان و نجوايشان را نمى‌شنويم؟ آرى [مى‌شنويم‌] و فرشتگان ما نزد ايشان مى‌نويسند (80) بلى: حرف جواب.
43/ 81
بگو: «اگر براى [خداوند] رحمن فرزندى بود، در آن صورت من اوّلين پرستندگان بودم.» (81)
43/ 82
منزّه است پروردگار آسمان‌ها و زمين، پروردگار عرش از آن چه توصيف مى‌كنند (82)
43/ 83
پس ايشان را بگذار تا در باطل فروروند و به بازى مشغول شوند، تا آن روزشان را كه وعده داده شده‌اند، ملاقات كنند (83) يخضوا: فعل مضارع مجزوم، جواب امر. حتّى: حرف جرّ و غايت مقدّر به (ان) ناصبه. الّذى: صفت براى (يومهم)
43/ 84
او كسى است كه هم در آسمان خداوند است و هم در زمين خداوند است و او حكيم داناست (84) الّذى: خبر، محلا مرفوع. اله: هر دو خبر براى مبتداى (هو) محذوف.
43/ 85
خجسته است آن كسى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و ما بين آن دو از آن اوست، و علم قيامت نزد اوست و به سوى او بازگردانده شويد (85) علم: مبتداى مؤخّر.
43/ 86
و كسانى كه به جاى او به دعا مى‌خوانند، آن‌ها داراى شفاعت نيستند، مگر كسانى كه شهادت به حق داده‌اند و ايشان مى‌دانند (86) الّذين: فاعل، محلا مرفوع. الّا: حرف استثنا، من:
مستثنى، محلا منصوب.
43/ 87
و اگر از آنان بپرسى كه چه كسى آنان را آفريده است؟ مسلما مى‌گويند: «خداوند» پس كجا منحرف مى‌شوند؟ (87) لام: لام موطّئه براى قسم مقدّر. من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى خلقهم: خبر آن، محلا مرفوع. انّى: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب.
43/ 88
و [پيامبر] سخنش اين است: «اى پروردگار من! راستى اينان قومى هستند كه ايمان نمى‌آورند.» (88) قيله: معطوف به (السّاعة) يا واو قسم و جمله‌ى هؤلاء قوم لا يؤمنون:
جواب قسم.
43/ 89
پس از ايشان درگذر و بگو: «سلام» امّا به زودى خواهند دانست (89) سلام: خبر براى مبتداى محذوف (امرى).

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 495
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست