ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 50

3. [سوره‌ى آل عمران، مدنى، 200 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
3/ 1
الم- الف، لام، ميم (1)
3/ 2
خداوند كه جز او هيچ خدايى نيست، او زنده‌ى پاينده است (2) براى تركيب اين آيه (- بقره/ 255)
3/ 3
اين كتاب را كه تصديق‌كننده‌ى آنچه [از كتاب‌هاى آسمانى‌] پيش از آن است، به درستى بر تو نازل فرموده و تورات و انجيل را قبل از آن فروفرستاده است (3) مصدقا: حال.
3/ 4
در حالى كه هدايتى براى مردم است، و فرقان [جداكننده‌ى حق از باطل‌] را نازل فرمود.
البتّه آنان كه به آيات الهى كفر ورزيدند برايشان عذابى شديد است و خداوند، با عزّت انتقام جوى است (4) هدى: حال. لهم: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع. ذو: خبر دوّم، علامت رفع آن (واو) و از اسماء خمسه است.
3/ 5
به راستى هيچ‌چيز در زمين و آسمان بر خداوند پوشيده نيست (5) جمله‌ى لا يخفى: خبر انّ، محلا مرفوع. شى‌ء: فاعل. لا: حرف نفى زايد براى تاكيد.
3/ 6
او كسى است كه هر گونه كه مى‌خواهد شما را در رحم‌ها صورتگرى مى‌كند. هيچ خدايى جز او نيست [او] عزيز حكيم است (6) الّذى: خبر، محلا مرفوع. كيف: اسم شرط غير جازم، حال، محلا منصوب.
3/ 7
او كسى است كه كتاب را بر تو نازل فرمود كه بعضى از آن آياتى محكم [هويدا و روشن‌] است كه آن‌ها اساس كتاب است، و برخى ديگر متشابهات [آيات تأويل‌پذير] است. امّا آنان كه در دل‌هايشان انحراف است به خاطر فتنه‌جويى و طلب تأويل آن، آن چه از آن متشابه است پيگيرى مى‌كنند، در حالى كه تأويل آن را جز خداوند و راسخان [استواران و ريشه داران‌] در علم نمى‌دانند كه مى‌گويند: «به آن ايمان آورده‌ايم، همگى از جانب پروردگار ماست،» و جز صاحبان خرد كسى پند نمى‌گيرد (7) آيات: مبتداى مؤخّر. هنّ: مبتدا، محلا مرفوع. اخر:
معطوف به آيات. امّا: حرف تفصيل و الّذين: مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى يتبعون: خبر آن، محلا مرفوع و ما: مفعول به، محلا منصوب. ابتغاء: هر دو مورد مفعول له. واو: حاليّه. واو:
حرف عطف و الرّاسخون معطوف به لفظ جلاله اللّه است. (برخى از صاحب نظران واو را استينافيه و الرّاسخون را مبتدا و جمله يقولون ... را خبر گرفته‌اند؛ اللّه اعلم بالصّواب.) كل:
مبتدا. الّا: حرف حصر و اولو: فاعل و علامت رفع آن (واو) است.
3/ 8
[مى‌گويند:] اى پروردگار ما! بعد از آن كه ما را هدايت فرمودى، دل‌هاى ما را مگردان و رحمتى از جانب خويش بر ما ارزانى دار؛ بى‌گمان تو بسيار بخشنده‌اى (8) لدن: اسم، مبنى بر سكون، محلا مجرور.
3/ 9
اى پروردگار ما! به يقين تو گردآورنده‌ى مردمان در روزى هستى كه هيچ شكى در [فرا رسيدن‌] آن نيست. به راستى خداوند در وعده خلاف نمى‌كند (9)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 50

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست