نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 500
45/ 14 به كسانى كه ايمان آوردهاند، بگو: «از كسانى كه به ايّام الله [نعمتها و قيامت] اميدى ندارند، درگذرند تا خداوند به هر قومى طبق آن چه كسب كردهاند، جزا دهد.» (14) 45/ 15 هركس كه عمل شايسته انجام دهد، به سود خود اوست و هركس بدى كند، به زيان خود اوست، سپس به جانب پروردگارتان بازگردانده شويد (15) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 45/ 16 و به يقين به بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب] كتاب [آسمانى تورات] و حكم و پيامبرى بخشيديم و از پاكيزهها به ايشان روزى داديم و آنان را بر جهانيان [همروزگارشان] برترى بخشيديم (16) لام: لام تاكيد و قد: حرف تحقيق. الكتاب: مفعول به دوّم. 45/ 17 و از امر [دين] به ايشان دلايل روشنگر داديم، و بعد از آن كه علم [وحى الهى] به سراغشان آمد، اختلاف پيدا نكردند مگر به خاطر رشك و سركشى در بين خودشان، به يقين پروردگارت در روز قيامت دربارهى آن چه در آن اختلاف ورزيدهاند، در بينشان داورى خواهد كرد (17) الّا: حرف حصر. ما: حرف مصدرى. بغيا: مفعول له. 45/ 18 سپس تو را بر شريعتى از امر [دين الهى] قرار داديم، پس، از آن پيروى كن، و از هواهاى نفسانى كسانى كه علم ندارند، پيروى مكن (18) 45/ 19 به يقين ايشان هرگز در برابر خداوند از تو چيزى [ذرّهاى] كفايت نمىكنند، و بىگمان ستمگران دوستان يكديگرند، ولى خداوند دوست پرهيزگاران است (19) جملهى بعضهم اولياء بعض: خبر براى (انّ) و بعضهم: مبتدا و هم: مضاف اليه، محلا مجرور و اولياء: خبر آن. 45/ 20 اين [قرآن و دين] مايههاى بينش براى مردم و هدايت و رحمتى است براى قومى كه يقين حاصل كردهاند (20) 45/ 21 آيا كسانى كه مرتكب بدىها شدهاند گمان دارند كه ايشان را همانند كسانى كه ايمان آوردهاند و اعمال شايسته انجام دادهاند، قرار مىدهيم كه حياتشان و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد داورى مىكنند (21) ام: حرف عطف به معنى (أ) استفهام. الّذين: فاعل، محلا مرفوع. سواء: حال. ما: حرف مصدرى. 45/ 22 و خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده است، و تا هر كسى طبق آن چه به دست آورده است، پاداش يابد و ايشان ستم نشوند (22) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 500