responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 504


46/ 15
و ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، مادرش با رنج و زحمت او را حمل كرده و با رنج و زحمت نيز او را زاده است، و [مدّت‌] حمل و از شير گرفتن او سى ماه است، تا آن‌گاه كه به كمال رشدش برسد و به چهل سالگى برسد، گويد: «اى پروردگار من! رهنمونم باش كه بر نعمتت كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشته‌اى، شكر كنم، و عمل شايسته‌اى انجام دهم كه از آن راضى باشى. و فرزندانم را بر من صالح گردان، به راستى من به درگاه تو بازگشته‌ام و به راستى من از مسلمانانم» (15) احسانا: مفعول مطلق براى فعل محذوف. كرها: هر دو مورد جانشين مفعول مطلق. ثلاثون: خبر و شهرا: تمييز. حتّى:
حرف ابتدا، اربعين: مفعول به، سنة: تمييز.
46/ 16
اينان كسانى‌اند كه نيكوترين اعمالى كه انجام داده‌اند از آنان قبول مى‌كنيم و در زمره‌ى اهل بهشت از بدى‌هايشان در مى‌گذريم، [آرى اين همان‌] وعده‌ى راستى است به آنان وعده داده شده است (16) وعد: مفعول مطلق براى فعل محذوف. الّذى: صفت براى (وعد)
46/ 17
و آن كسى كه به پدر و مادر خود گفت: «اف [كراهت و واى‌] بر شما آيا به من وعده مى‌دهيد كه [از قبر] بيرون آورده خواهم شد، در حالى كه قبل از من نسل‌هايى بوده‌اند.» و آن دو به خداوند استغاثه مى‌كردند: «واى بر تو، ايمان بياور، به راستى وعده الهى حق است.» ولى او مى‌گويد: «اين [بعث و حشر] جز افسانه‌هاى پيشينيان نيست.» (17) الّذى: مبتدا، محلا مرفوع. افّ: اسم فعل مضارع و فاعل آن تقديرا ضمير مستتر (انا) است. ما: حرف نفى، هذا:
مبتدا، محلا مرفوع، الّا: حصر.
46/ 18
آنان كسانى‌اند كه در بين امّت‌هايى از جنّ و انس كه قبل از آنان بوده‌اند، فرمان [عذاب‌] بر ايشان تحقّق يافته است. بى‌شك ايشان زيانكار بوده‌اند (18)
46/ 19
و هر كدام را طبق آن چه انجام داده‌اند، درجاتى هست تا [خداوند] جزاى اعمالشان را به تمامى به ايشان بدهد و ايشان ستم نيابند (19) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
46/ 20
و روزى كه كفرورزان بر آتش عرضه شوند [گفته شود:] خوشى‌هاى خويش را در زندگى دنيايتان به پايان برديد و از آن تمتّع برديد، پس امروز به سزاى آن چه در روى زمين به ناحق استكبار مى‌ورزيديد و به سزاى آن چه نافرمانى مى‌كرديد، به عذاب خوارى مجازات مى‌شويد (20) الّذين: نايب فاعل، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 504
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست