ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 507

47. [سوره‌ى محمّد، مدنى، 38 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
47/ 1
كسانى كه كفر ورزيدند و [مردم را] از راه خداوند بازداشتند، [خداوند] اعمالشان را نابود كرد (1)
47/ 2
و كسانى كه ايمان آوردند و اعمالى شايسته انجام دادند، و به آن چه بر محمد نازل شده- كه آن حق و از جانب پروردگارشان است- نيز ايمان آوردند، بدى‌هايشان را از ايشان زدود و كارشان را اصلاح كرد (2) واو: مورد چهارم واو اعتراضيّه.
47/ 3
اين به خاطر آن است كه كسانى كه كفر ورزيده‌اند، از باطل پيروى كردند، و بى‌شك كسانى كه ايمان آورده‌اند، از حق پيروى كردند كه از جانب پروردگارشان است، بدين گونه خداوند براى مردم مثل‌هايشان را مى‌زند (3) ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. كذلك: مفعول مطلق، محلا منصوب، عاملش (يضرب)
47/ 4
پس هرگاه با كفرورزان [در ميدان جنگ‌] روبه‌رو شديد، گردن‌هايشان را بزنيد تا آن كه ايشان را در هم كوبيد، آن‌گاه بندهايشان محكم بنديد، و بعد از آن يا منّت نهيد [بدون فديه رهايشان كنيد] يا فديه [غرامت ستانيد]، تا اهل جنگ بارهايش [سلاح‌هاى خويش‌] را بر زمين گذارد، اين است [فرمان الهى‌]، و اگر خداوند مى‌خواست از آنان انتقام مى‌كشيد، ولى [فرمان كارزار داد] تا بعضى از شما را به وسيله‌ى بعضى ديگر آزمايش كند، و كسانى كه در راه خدا كشته شده‌اند، هرگز [خداوند] اعمالشان را تباه نمى‌كند (4) حتّى: حرف ابتدا. امّا: هر دو حرف تخيير. ذلك: خبر براى مبتداى (الامر) محذوف.
47/ 5
به زودى آنان را هدايت مى‌كند و كارشان را اصلاح مى‌گرداند (5)
47/ 6
و به بهشتى كه آن را براى ايشان شناسانده است، داخلشان مى‌گرداند (6)
47/ 7
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر خداوند را يارى دهيد، شما را يارى مى‌دهد و قدم‌هايتان را استوار مى‌سازد (7)
47/ 8
و كسانى كه كفر ورزيدند، واى بر احوالشان، و [خداوند] اعمالشان را نابود ساخت (8) فاء: حرف زايد و تعسا: مفعول مطلق براى فعل محذوف.
47/ 9
اين به خاطر آن است كه آنان آن چه را كه خداوند نازل كرده است، ناخوش داشتند، پس اعمالشان را تباه ساخت (9) ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. ما: مفعول به، محلا منصوب.
47/ 10
آيا در روى زمين سير نكرده‌اند كه ببينند عاقبت كسانى كه قبل از ايشان بوده‌اند چگونه بود كه خداوند هلاكشان كرد و براى كافران نيز امثال آن [كيفرها] هست (10) كيف: خبر براى (كان) محلا منصوب.
47/ 11
اين به خاطر آن است كه خداوند مولاى كسانى است كه ايمان آورده‌اند و بى‌شك كافران هيچ مولايى ندارند (11)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 507

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست