نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 509
47/ 20 و كسانى كه ايمان آوردهاند گويند: «چرا سورهاى [كه در آن حكم جهاد باشد] نازل نمىشود، امّا چون سورهاى محكم نازل مىشود و در آن كارزار ذكر مىشود، كسانى كه در دلهايشان مرضى هست، مىبينى كه به تو با نظر كسى كه از [ترس] مرگ به حالت بىهوشى افتاده باشد، مىنگرد، پس بدا بر آنان (20) لو لا: حرف تحضيض. نظر: مفعول مطلق. اولى: مبتدا، تقديرا مرفوع. لهم: خبر، محلا مرفوع. 47/ 21 اطاعت و سخنى نيك [شايسته است] پس هرگاه كه امر [جهاد] قطعى شود، اگر با خداوند راست باشند، قطعا بر ايشان بهتر است (21) طاعة: خبر براى مبتداى محذوف. لام: لام جواب شرط (لو) 47/ 22 پس [اى منافقان!] اميد داريد كه اگر [بر مردم] دست يابيد در روى زمين فساد كنيد و رشتهى خويشاوندىهاى خويش را قطع كنيد (22) 47/ 23 اينان كسانىاند كه خداوند بر ايشان لعنت كرده و ناشنوايشان ساخته و چشمانش را نابينا گردانده است (23) 47/ 24 آيا در قرآن تدبّر نمىكنند، يا بر دلهايشان قفلهاست؟ (24) 47/ 25 به راستى كسانى كه بعد از آن كه هدايت بر آنان روشن شده است، به آن پشت كردند، شيطان آن را در نظرشان زيبا جلوه داده است و با آرزوهاى دور و دراز فريب داده است (25) 47/ 26 اين [امر] به خاطر آن است كه آنان [منافقان] به كسانى كه نزول وحى خدا را ناخوش داشتند، گفتند: «ما در بعضى از امور از شما اطاعت خواهيم كرد.» در حالى كه خداوند پنهانكارى ايشان را مىداند (26) 47/ 27 پس حالشان چگونه باشد هنگامى كه فرشتگان جانشان را گيرند در حالى كه بر چهرههايشان و پشتهايشان مىكوبند؟ (27) كيف: اسم استفهام، خبر براى مبتداى (حالهم) محذوف. 47/ 28 اين به خاطر آن است آنان از آن چه خداوند را به خشم مىآورد، پيروى كردند و خرسندى او را ناخوش داشتند، پس [خداوند] اعمالشان را تباه ساخت (28) ما: مفعول به، محلا منصوب. 47/ 29 آيا كسانى كه در دلهايشان مرضى هست، پنداشتهاند كه به راستى خداوند هرگز كينههاى ايشان را آشكار نمىسازد؟ (29) ام: حرف عطف به معنى (هل و بل)، ان: مخفّفه از مثقّله و اسمش ضمير شأن محذوف است.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 509