نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 511
48. [سورهى فتح، مدنى، 29 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 48/ 1 به راستى ما گشايشى آشكار براى تو گشوديم (1) جملهى فتحنا لك فتحا مبينا: خبر براى (انّ) محلا مرفوع. فتحا: مفعول مطلق. 48/ 2 تا خداوند گناه گذشته و آيندهى [امّت] تو را براى تو ببخشايد و نعمتش را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست هدايت كند (2) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 48/ 3 و خداوند تو را به نصرتى عزّتمند يارى رساند (3) 48/ 4 او كسى است كه آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل كرد، تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايند. سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداوند است، و خداوند داناى حكيم است (4) مع: مفعول فيه، ظرف مكان. 48/ 5 تا اين كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را به باغهايى كه از زير [درختان] آن رودها روان است، وارد كند كه جاودانه در آنند، و بدىهايشان را از ايشان بزدايد، و اين در نزد خداوند رستگارى بسيارى بزرگى است (5) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. جنات: مفعول به دوّم. خالدين: حال. 48/ 6 و تا اين كه مردان منافق و زنان منافق و مردان مشرك و زنان مشرك را كه به خداوند گمان بد برندهاند، عذاب كند. پيشامد بد بر ايشان باد، و خداوند نيز بر ايشان غضب كرده و بر ايشان لعنت آورده و بر ايشان جهنّم را آماده ساخته است و چه بد بازگشتگاهى است (6) الظّانّين: صفت براى (المنافقين) و ظنّ: مفعول مطلق آن است. مصيرا: تمييز. 48/ 7 و سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداوند است، و خداوند عزّتمند حكيم است (7) 48/ 8 به راستى ما تو را شاهد و بشارتگر و هشداردهنده فرستادهايم (8) 48/ 9 تا اين كه به خداوند و پيامبرش ايمان آوريد و گراميش داريد و ارجمندش شماريد و [خداوند] را بامدادان و شامگاهان تسبيح گوييد (9) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه، بكرة: مفعول فيه، ظرف زمان.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 511