نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 514
48/ 24 و او كسى است كه بعد از آن كه شما را بر آنان پيروز كرد در دل مكّه دستهاى ايشان را از شما و دستهاى شما را از ايشان بازداشت، و خداوند به آن چه انجام مىدهيد بيناست (24) 48/ 25 آنان كسانىاند كه كفر ورزيدند و شما را از مسجد الحرام و از رسيدن قربانىهاى بازداشتهشدهى [شما] به محلّش مانع شدند، و اگر مردان مؤمن و زنان مؤمنى نبودند كه بدون آن كه ايشان را بشناسيد، ندانسته ايشان را پايمال كنيد و گناهشان بر گردن شما بماند [حتما دستور حمله به مكّه مىداديم] تا آن كه خداوند هركس را بخواهد در رحمت خود وارد كند. اگر [مؤمنان و كافران] از هم جدا مىشدند، بىگمان از بين ايشان كفرورزان را به عذابى دردناك معذّب مىكرديم (25) معكوفا: حال از (الهدى)، لو لا: حرف شرط غير جازم. رجال: مبتدا و خبرش (موجودون) محذوف. 48/ 26 [ياد آر] زمانى كه كفرورزان در دلهايشان تعصّب- همان تعصّب جاهليّت- ورزيدند، امّا خداوند آرامش خويش را بر پيامبرش و بر مؤمنان نازل كرد، و كلمهى تقوا را ملازم آنان ساخت، و به آن شايستهتر و اهل آن بودند، و خداوند به هر چيزى داناست (26) اذ: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) محلا منصوب. حميّة: بدل از (الحميّة) 48/ 27 به راستى كه خداوند رؤياى پيامبر خود را به حق تحقّق بخشيد، كه شما اگر خدا بخواهد با خاطرى آسوده، در حالى كه سر تراشيده و موى كوتاه كردهايد، بدون آن كه بهراسيد، وارد مسجد الحرام خواهيد شد. و چيزى كه شما نمىدانستيد او مىدانست، و غير از اين نيز گشايشى نزديك براى شما قرار داده است (27) آمنين: حال از فاعل (تدخلنّ) محلّقين: حال دوّم. رءوسكم: مفعول به براى اسم فاعل (محلّقين) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 48/ 28 او كسى است كه پيامبر خود را با هدايت و دين حق به رسالت فرستاده است، تا آن را بر همهى اديان پيروز گرداند، و گواهى خداوند كافى است (28) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. كلّه: تاكيد معنوى براى (الدّين) بالله: فاعل، محلا مرفوع. شهيدا: تمييز.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 514