نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 519
50/ 16 و به يقين ما انسان را آفريدهايم و مىدانيم كه نفسش چه وسوسهاى در حق او مىكند، و ما به او از رگ دل نزديكتريم (16) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 50/ 17 آنگاه كه دو فرشتهى فراگيرنده كه از جانب راست و چپ مراقب او نشسته [و افعال و اقوال او را] فرا مىگيرند (17) قعيد: مبتداى مؤخّر. 50/ 18 [انسان] هيچ سخنى به زبان نمىآورد، مگر آن كه نگهبانى آماده نزد او است (18) الّا: حرف حصر. لديه: مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. 50/ 19 و سكرات و بىهوشى مرگ به حق فرا مىرسد، اين همان است كه از آن مىگريختى (19) ذلك: مبتدا، محلا مرفوع و ما: خبر آن، محلا مرفوع. 50/ 20 و در صور دميده شود، اين همان روز وعيد است (20) 50/ 21 و به همراه هر كسى راهنما و شاهدى مىآيد (21) مع: مفعول فيه، ظرف مكان. 50/ 22 [به او گويند:] مسلما تو از اين امر در غفلت بودى، ولى ما پردهات را از [جلو چشم] تو برطرف كرديم و امروز چشمت تيزبين است (22) 50/ 23 و [فرشتهى] همنشين او گويد: «اين همان [نامهى اعمال] است كه نزد من آماده است.» (23) ما: اسم موصول، بدل از (هذا) محلا مرفوع. لدىّ: مفعول فيه، ظرف مكان و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. عتيد: خبر براى (هذا) مبتدا. 50/ 24 [از جانب خداوند به آن دو فرشته فرمان آيد:] هر كفر ورز كينهجويى را به جهنّم اندازيد (24) 50/ 25 [و نيز] هر بازدارندهى خير و هر تجاوزگر شكآورى را (25) 50/ 26 همان كسى كه با وجود خداوند به خدايى ديگر قائل است، پس او را در عذاب شديد اندازيد (26) 50/ 27 همنشينش [از شياطين] گويد: «اى پروردگار ما! من او را به طغيان وانداشتم ولى او خود در گمراهى دورى بود.» (27) 50/ 28 [خداوند] فرمايد: «در نزد من مخاصمه نكنيد، حال آن كه به راستى من به شما وعدهى عذاب را پيشاپيش فرستاده بودم.» (28) واو: حاليّه. 50/ 29 «در نزد من آن حكم دگرگون نگردد، و نيز من به بندگان بيدادگر نيستم.» (29) ما: ماى شبيه به (ليس) 50/ 30 روزى كه به جهنّم گوييم: «آيا پر شدى؟» و گويد: «آيا بازهم بيشتر هست؟» (30) مزيد: مبتدا، محلا مرفوع و خبرش (هناك) محذوف است (هل هناك مزيد) 50/ 31 و بهشت براى پارسايان نزديك آورده شود بىآنكه دور باشد (31) 50/ 32 اين همان چيزى است كه به شما وعده داده شده است براى هر توبهكار حد نگه دار (32) 50/ 33 همان كسى كه در نهان از [خداوند] رحمان بترسد و با دلى توبه كار پيش آيد (33) 50/ 34 [به ايشان گويند:] به سلامت به آن [بهشت] درآييد كه اين روز جاودانگى است (34) 50/ 35 در آنجا هر چه بخواهند، دارند و در نزد ما بيشتر نيز هست (35)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 519