نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 52
3/ 16 [آنان] كسانى هستند كه مىگويند: «اى پروردگار ما، به راستى ما ايمان آوردهايم، پس گناهانمان را بر ما ببخش و ما را از عذاب دوزخ نگاهدار،» (16) الّذين: اسم موصول، خبر براى مبتداى محذوف (هم) محلا مرفوع. 3/ 17 [ايشان] شكيبايان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاقكنندگان و استغفاركنندگان در سحرگاهانند (17) الصابرين: صفت الّذين يقولون. 3/ 18 خداوند كه برپادارندهى عدل است و فرشتگان و عالمان گواهى مىدهند كه به راستى خدايى جز او نيست. آرى جز او كه تواناى حكيم است، هيچ خدايى نيست (18) لا اله الّا هو: (- بقره/ 255) قائما: حال. 3/ 19 قطعا دين در نزد خداوند، اسلام است. و آنان كه كتاب به ايشان داده شده است و هركس كه به آيات الهى كفر ورزد، پس بايد [بداند] كه خداوند زود شمار است (19) الاسلام: خبر انّ. الّذين: فاعل، محلا مرفوع. الكتاب: مفعول به. بغيا: مفعول به. 3/ 20 و اگر با تو محاجّه كردند، بگو: «من و هر كسى كه از من پيروى كرده است، روى خود را سوى خدا كردهايم.» و براى كسانى كه كتاب داده شدهاند، و گروه بىكتاب [مشركان] بگو: «آيا اسلام مىآوريد؟» پس اگر اسلام آوردند، حقا كه هدايت يافتهاند و اگر روى بگردانند، تنها رساندن پيام بر عهدهى تو است و خداوند بر بندگان بيناست (20) الكتاب: مفعول به. عليك: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع و البلاغ: مبتداى مؤخّر. 3/ 21 به آنان كه به آيات الهى كفر مىورزند و پيامبران را به ناحق مىكشند و كسانى از مردم را كه به دادگرى فرمان مىدهند به قتل مىرسانند، ايشان را از عذابى دردناك خبر بده (21) جملهى يكفرون بآيات اللّه: صلهى اسم موصول (الّذين) محلى از اعراب ندارد. جملهى بشّرهم: خبر انّ، محلا مرفوع. 3/ 22 آنان كسانىاند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه شده است و براى ايشان ياورى نيست (22) اولئك: مبتدا، محلا مرفوع. الّذين: خبر، محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 52