ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 521

51/ 7
و سوگند به آسمان تو در تو (7) ذات: صفت براى (السماء)
51/ 8
كه همانا شما [درباره‌ى قرآن و پيامبر و قيامت‌] سخن‌هاى مختلف پيش آريد (8)
51/ 9
كسى كه بازگردانده شده است، از [گرويدن به‌] آن نيز بازگردانده شود (9) من: اسم موصول، نايب فاعل، محلا مرفوع.
51/ 10
مرگ بر دروغ‌پردازان (10)
51/ 11
كسانى كه خود در گرداب نادانى بى‌خبرند (11) الّذين: صفت براى (الخرّاصون) محلا مرفوع. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
51/ 12
پرسند: «روز جزا چه وقت است؟» (12) ايّان: اسم استفهام، مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب.
51/ 13
روزى كه آنان بر آتش مبتلا شوند (13)
51/ 14
آزمونتان را بچشيد، اين همان است كه به عجله خواستار آن بوديد (14) هذا: مبتدا محلا مرفوع و الّذى: اسم موصول، خبر، محلا مرفوع.
51/ 15
به راستى پارسايان در باغ‌ها و چشمه‌سارانند (15)
51/ 16
آن چه پروردگارشان به ايشان عطا كرده است، پذيرنندگانند، بى‌شك ايشان قبل از اين نكوكار بودند (16) آخذين: حال و ما: اسم موصول، مفعول به براى اسم فاعل (آخذين)
51/ 17
اندكى از شب را مى‌خوابيدند (17) قليلا: مفعول فيه، ظرف زمان.
51/ 18
و در سحرگاهان آنان استغفار مى‌كردند (18)
51/ 19
و در اموالشان حقّى براى سائل و محروم بود (19)
51/ 20
و در زمين عبرت‌هايى براى ارباب يقين است (20)
51/ 21
و نيز در جان‌هايتان، پس آيا با بصيرت نمى‌نگريد (21)
51/ 22
و روزى شما و نيز آن چه وعده داده شده‌ايد، در آسمان است (22)
51/ 23
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه به راستى آن [روز موعود] همانند آن چه كه شما سخن مى‌گوييد، حق است (23) لام: مزحلقه براى تاكيد. مثل: حال. ما: مضاف اليه، محلا مجرور.
51/ 24
آيا داستان مهمانان گرامى ابراهيم به تو رسيده است؟ (24) المكرمين: صفت براى (ضيف)
51/ 25
زمانى كه بر پيش او درآمدند، گفتند: «سلام» گفت: «سلام، مردمى ناشناسيد.» (25) سلاما:
مفعول مطلق براى فعل محذوف. سلام: مبتدا.
51/ 26
آن‌گاه آهسته به سوى خانواده‌اش رفت و گوساله‌اى فربه [و بريان‌] آورد (26)
51/ 27
پس آن را به پيش ايشان نهاد، گفت: «چرا نمى‌خوريد؟» (27)
51/ 28
آن‌گاه از آنان هراسى در دل احساس كرد، گفتند: «مترس.» و او را به پسرى دانا بشارت دادند (28)
51/ 29
سپس زنش با فرياد پيش آمد، و [با تعجّب‌] بر چهره‌ى خود زد و گفت: « [من‌] پيرزنى نازايم!» (29)
51/ 30
[آن فرشتگان‌] گفتند: «پروردگارت چنين فرموده است، به يقين او همان حكيم داناست.» (30)
51/ 31
كذلك: مفعول مطلق، عاملش فعل (قال) محلا منصوب. هو: ضمير فصل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 521

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست