ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 524

52/ 15
پس آيا اين سحر است يا شما با بصيرت نمى‌نگريد؟ (15) هذا: مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع.
52/ 16
به آن [جهنّم‌] وارد شويد، پس چه صبر كنيد يا صبر نكنيد، بر شما يكسان است، تنها به آن چه انجام مى‌داديد مجازات مى‌شويد (16) ما: حرف مصدرى.
52/ 17
به راستى پارسايان در باغ‌ها و ناز و نعمت‌اند (17)
52/ 18
از آن چه پروردگارشان به آنان داده است، مسرورند، و پروردگارشان ايشان را از عذاب دوزخ در امان داشته است (18) فاكهين: حال.
52/ 19
[به ايشان گويند:] به خاطر اعمالى كه انجام مى‌داديد، گوارا بخوريد و بنوشيد (19) هنيئا:
حال از فاعل (كلوا)
52/ 20
[ايشان‌] در حالى كه بر تخت‌هاى صف كشيده تكيه زده‌اند، و ما ايشان را جفت حوريان درشت چشم سفيد اندام گردانيم (20) متّكئين: حال از فاعل (كلوا)
52/ 21
و كسانى كه ايمان آورده‌اند، و فرزندانشان در ايمان از ايشان پيروى كرده‌اند، فرزندانشان را به ايشان ملحق گردانيم و از اعمالشان هيچ‌چيزى نكاهيم. هر كسى در گرو اعمال خويش است (21)
52/ 22
و ايشان را مدام از ميوه‌ها و گوشتى كه آن را خوش دارند، ارزانى مى‌كنيم (22)
52/ 23
آنان در آنجا جامى را كه در آن هيچ لغو و هيچ گناهى نيست، از دست هم‌ديگر مى‌ربايند (23) لا: لاى شبيه به ليس و لغو: اسم آن.
52/ 24
و بر اطراف آنان نوجوانانى براى [عيش‌] شان مى‌گردند كه گويى ايشان مرواريد نهفته‌اند (24) لهم: صفت براى (غلمان) محلا مرفوع.
52/ 25
و بعضى از ايشان به بعضى ديگر پرسش كنان روى آورد (25)
52/ 26
گويند: «به راستى ما قبلا در بين خانواده‌ى خود هراسان بوديم.» (26)
52/ 27
پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب باد آتشين [دوزخ‌] نگه داشت (27)
52/ 28
به راستى ما او را قبل از اين به دعا مى‌خوانديم، به يقين او همان نكوكار مهربان است (28)
52/ 29
پس پند بده كه تو به نعمت پروردگارت نه كاهنى و نه مجنون (29)
52/ 30
بلكه گويند: « [او] شاعرى است كه ما به او حوادث بد روزگار را انتظار مى‌كشيم.» (30) ام:
حرف عطف در معنى (بل)، شاعر: خبر براى مبتداى محذوف (هو).
52/ 31
بگو: «منتظر باشيد كه به راستى من نيز به همراه شما از منتظرانم.» (31)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 524

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست