نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 527
53/ 27 به راستى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، بىشك فرشتگان را در نامگذارى مؤنّث مىنامند (27) 53/ 28 در حالى كه به آن هيچ علمى ندارند، جز از پندار پيروى نمىكنند، و بىشك، گمان [انسان را] چيزى از حق بىنياز نمىكند (28) واو: حاليّه، ما و ان: هر دو حرف نفى. الّا: حرف حصر، الظّن: مفعول به. 53/ 29 پس، از آن كسى كه از ذكر ما روى مىگرداند، و جز زندگى دنيا را نمىخواهد، اعراض كن (29) 53/ 30 اين [دوستى دنيا] نهايت علمشان است، بدون شك پروردگارت خود داناتر است كه چه كسانى از راه او گمراه شدهاند، و نيز او به كسى كه هدايت يافته است داناتر است (30) 53/ 31 و آن چه در آسمانها و آن چه در زمين است از آن خداوند است تا بدكرداران را طبق اعمالى كه انجام دادهاند، جزا دهد و كسانى كه نيكى كردهاند به نيكى جزا دهد (31) ما: مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. 53/ 32 كسانى كه از گناهان كبيره و فواحش اجتناب مىكنند، جز صغيره، بدون شك پروردگارت فراخ آمرزش است، او زمانى كه شما را از زمين پديد آورد، و زمانى كه جنينهايى در شكمهاى مادرانتان بوديد، نسبت به شما داناتر است، پس نفسهايتان را پاك مشماريد، او به كسى كه تقوا ورزد، داناتر است (32) الّا: حرف استثناء، اللمم: مستثنى. 53/ 33 پس آيا ديدى كسى را كه [از حق] روى برتافت؟ (33) 53/ 34 و اندكى بخشيد و بازايستاد (34) 53/ 35 آيا علم غيب در نزد اوست كه او [آن را] مىبيند (35) 53/ 36 يا به آن چه در صحيفههاى موسى است، خبر داده نشده است (36) 53/ 37 و نيز [صحيفههاى] ابراهيم كه وفا كرد (37) 53/ 38 كه هيچ گنهبارى بار گناه دگرى را بر ندارد (38) الّا- ان: حرف ناصبه+ لا: حرف نفى. 53/ 39 و اين كه براى انسان چيزى جز آن چه كوشيده است، نيست (39) ان: حرف ناصبه. الّا: حرف حصر. ما: حرف مصدرى. 53/ 40 و به راستى كه كوشش او به زودى ديده شود (40) 53/ 41 سپس او را به پاداشى كافى پاداش دهند (41) 53/ 42 و به راستى كه منتهى به سوى پروردگار توست (42) 53/ 43 و قطعا او خود مىخنداند و مىگرياند (43) 53/ 44 و بدون شك او خود مىميراند و زنده مىگرداند (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 527