responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 529


54/ 7
در حالى كه چشمانشان را به زير افكنده‌اند، از قبرها خارج شوند، گويى كه آنان ملخ‌هاى پراكنده‌اند (7) خشعا: حال از فاعل فعل (يخرجون)
54/ 8
در آن حال به جانب آن دعوت‌كننده شتابند، كفرورزان گويند: «امروز روزى دشوار است.» (8) مهطعين: حال از فاعل (يخرجون)
54/ 9
قبل از آنان نيز قوم نوح كذب ورزيدند و بنده‌ى ما را دروغگو پنداشتند و گفتند: «او ديوانه است و آزرده شد.» (9) مجنون: خبر براى مبتداى (هو- نوح) محذوف.
54/ 10
سپس پروردگارش را به دعا خواند كه به راستى من مغلوب شدم، انتقام مرا بگير (10)
54/ 11
آن‌گاه درهاى آسمان را به آبى ريزان گشوديم (11)
54/ 12
و از زمين نيز چشمه‌هايى روان ساختيم، تا آب [زمين و آسمان‌] براى كارى كه مقدّر بود، به هم پيوستند (12) عيونا: تمييز.
54/ 13
و او را بر [كشتى‌] ساخته‌شده از تخته‌ها و ميخ‌ها سوار كرديم (13)
54/ 14
كه [كشتى او] زير نظر ما روان بود، اين به خاطر پاداش كسى بود كه كفران شده بود (14) جزاء: مفعول له.
54/ 15
و به يقين آن را مايه‌ى عبرت باقى نهاديم، پس آيا پند پذيرنده‌اى هست؟ (15)
54/ 16
پس عذاب من و هشدارهاى من چگونه بود؟ (16) كيف: اسم استفهام، خبر براى (كان) محلا منصوب.
54/ 17
و به يقين قرآن را براى پندگيرى آسان نموديم، پس آيا پند پذيرنده‌اى هست؟ (17)
54/ 18
عاد [قوم هود] انكار ورزيدند، پس عذاب من و هشدارهاى من چگونه بود؟ (18)
54/ 19
به راستى ما به آنان بادى تند در روزى شوم مستمر فروفرستاديم (19)
54/ 20
كه مردم را از جا مى‌كند، گويى ايشان تنه‌هاى درختان خرماى ريشه كن شده‌اند (20)
54/ 21
پس عذاب من و هشدارهاى من چگونه بود؟ (21)
54/ 22
و به يقين قرآن را براى پندگيرى آسان نموديم، پس آيا پند پذيرنده‌اى هست؟ (22)
54/ 23
ثمود [قوم صالح‌] هشدارهاى [هشدار دهندگان‌] را دروغ پنداشتند (23)
54/ 24
و گفتند: «آيا از ميان خود، از يكتن بشر پيروى كنيم، بى‌شك ما در آن صورت در گمراهى و جنون خواهيم بود.» (24) واحدا: صفت براى (بشرا) اذا: حرف جواب.
54/ 25
«آيا از ميان ما وحى بر او القا شده است؟ بلكه او دروغ‌پردازى خودپسند است.» (25) بل:
حرف اضراب.
54/ 26
به زودى فردا بدانند كه دروغ‌پرداز خودپسند كيست (26) غدا: مفعول فيه، ظرف زمان.
54/ 27
به راستى ما براى آزمايش ايشان ماده‌شتر فرستاديم، پس مراقب ايشان باش و شكيبايى ورز (27) فتنه: مفعول له.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 529
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست