نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 531
54/ 50 و امر ما جز [امر] واحدى نيست، همانند چشم بر هم زدنى (50) 54/ 51 و به يقين هم مسلكان شما را هلاك كرديم، پس آيا پند پذيرندهاى هست؟ (51) 54/ 52 و هر چيزى كه انجام دادهاند، در نامهى اعمالشان هست (52) 54/ 53 و هر كوچك و بزرگى نوشته شده است (53) 54/ 54 به راستى پارسايان در كنار باغها و چشمههايند (54) 54/ 55 در مقامى راستين، محضر فرمانروايى مقتدر (55) 55. [سورهى الرحمن، مدنى، 78 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 55/ 1 [خداوند] مهربان (1) الرّحمن: مبتدا. 55/ 2 قرآن را بياموخت (2) جملهى علّم القرآن: خبر اوّل، محلا مرفوع. 55/ 3 انسان را آفريد (3) جملهى خلق الانسان: خبر دوّم، محلا مرفوع. 55/ 4 به او بيان بياموخت (4) جملهى علّمه البيان: خبر سوّم، محلا مرفوع. 55/ 5 خورشيد و ماه به حسابى [روان] اند (5) 55/ 6 و گياه و درخت سجده مىكنند (6) 55/ 7 و آسمان را برافراشت و ميزان را گذاشت (7) السماء: مفعول به براى فعل محذوف. 55/ 8 تا آن كه در ميزان از حد تجاوز مكنيد (8) الّا- ان: حرف تفسير+ لا: حرف نهى. 55/ 9 و وزن را به دادگرى برپاداريد و از ميزان نكاهيد (9) 55/ 10 و زمين را براى جهانيان نهاد (10) الارض: مفعول به براى فعل محذوف. 55/ 11 در آن ميوه و درخت خرماى شكوفهدار هست (11) 55/ 12 و دانهى برگدار و گياهان خوشبو (12) 55/ 13 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (13) 55/ 14 انسان را از گلى خشك سفالآسا آفريد (14) 55/ 15 و جنّ را از شعلهى آتش آفريد (15) 55/ 16 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 531