نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 534
55/ 68 در آن دو [باغ بهشت] ميوه و درخت خرما و انار است (68) 55/ 69 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (69) 55/ 70 در آن [باغهاى بهشت] زنان نيك خلق و خوبچهر است (70) 55/ 71 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (71) 55/ 72 حوريان پردهنشين در خيمهها (72) حور: بدل از (خيرات) 55/ 73 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (73) 55/ 74 قبل از آنان هيچ انس و جنّى با ايشان تماس نگرفته است (74) 55/ 75 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (75) 55/ 76 در حالى كه بر بالش سبز و فرش گرانمايهى زيبا تكيه زدهاند (76) 55/ 77 پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (77) 55/ 78 فرخنده باد اسم پروردگارت كه شكوهمند و بزرگوار است (78) ذى: صفت براى (ربّ). 56. [سورهى واقعه، مكّى، 96 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 56/ 1 هنگامى كه واقعه [قيامت] واقع شود (1) 56/ 2 در وقوع آن دروغى نيست (2) كاذبة: اسم براى (ليس) 56/ 3 [آن واقعه] فرودآرندهى [كافران] و فرادارندهى [مؤمنان] است (3) خافضة: خبر براى مبتداى (هى) محذوف و رافعة: خبر دوّم. 56/ 4 هنگامى كه زمين به لرزيدنى سخت لرزانده شود (4) رجا: مفعول مطلق. 56/ 5 و كوهها سخت در هم كوبيده شوند (5) 56/ 6 و به صورت غبارى پراكنده گردند (6) 56/ 7 و شما گروههاى سهگانه شويد (7) 56/ 8 [گروهى] اصحاب يمين [سعادتمندان]، كدامند اصحاب يمين؟ (8) اصحاب: مبتدا و ما: اسم استفهام، مبتداى دوّم، محلا مرفوع و اصحاب: خبر دوّم و جملهى ما اصحاب الميمنه: خبر براى (اصحاب) 56/ 9 و [گروه دوّم] اصحاب شمال [شقاوتمندان]، كدامند اصحاب شمال؟ (9) 56/ 10 و [گروه سوّم] سبقتگيرندگان كه همان پيشگامانند (10) السّابقون: مبتدا، علامت رفع آن (واو) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن است. السّابقون: دوّمى تاكيد است. 56/ 11 اينان هستند كه مقرّبانند (11) جملهى اولئك المقرّبون: خبر براى (السابقون) و اولئك: مبتدا، محلا مرفوع و المقرّبون: خبر آن. 56/ 12 در باغهاى بهشت پرنعمت (12) 56/ 13 گروهى از پيشينيان (13) 56/ 14 و اندكى از متأخّران (14) 56/ 15 بر تختهاى جواهرنشان (15) 56/ 16 در حالى كه روبهروى هم تكيه زدهاند (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 534