ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 537

56/ 77
بى‌گمان آن قرآنى كريم است (77) لام: لام مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
56/ 78
در كتابى نهفته [لوح محفوظ] (78)
56/ 79
جز پاكان به آن دست نيابند (79) لا: حرف نهى، الّا: حرف حصر.
56/ 80
كه نازل‌شده‌اى از جانب پروردگار جهانيان است (80) تنزيل: صفت براى (قرآن)
56/ 81
آيا شما در اين سخن سستى مى‌ورزيد؟ (81)
56/ 82
و شكر روزى خويش را در انكار آن قرار مى‌دهيد؟ (82)
56/ 83
پس چرا زمانى كه جان به گلوگاه رسد، (83) لو لا: حرف تحضيض.
56/ 84
و شما در آن هنگام نظاره گريد، (84)
56/ 85
و ما به آن [جان‌] از شما نزديك‌تريم، ولى شما با بصيرت نمى‌بينيد (85)
56/ 86
پس چرا اگر شما بدون جزا و كيفر مى‌مانيد، (86)
56/ 87
اگر راست مى‌گوييد چرا آن [جان‌] برنمى‌گردانيد؟ (87)
56/ 88
و امّا اگر [او] از مقرّبان باشد، (88) امّا: حرف شرط و تفصيل.
56/ 89
آرامش و گشايش و بهشت پرنعمت است (89) روح: مبتداى مؤخّر و خبر مقدمش (له) محذوف است.
56/ 90
و امّا اگر از اصحاب يمين باشد، (90)
56/ 91
آن‌گاه [به او گويند:] از اصحاب يمين سلام بر تو باد (91)
56/ 92
و امّا اگر از انكاركنندگان گمراه باشد، (92)
56/ 93
پيشكشى از آب جوشان دارد (93) نزل: مبتداى مؤخّر و خبرش (له) محذوف است.
56/ 94
و در آمدن به دوزخ (94)
56/ 95
به راستى اين [بيان حال سه طايفه‌] همان حق اليقين است (95)
56/ 96
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى (96)
57. [سوره‌ى حديد (آهن)، مدنى، 29 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
57/ 1
آن چه در آسمان‌ها و زمين است، خداوند را تسبيح مى‌گويند و او عزّتمند حكيم است (1) ما: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع.
57/ 2
فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند و او بر هر چيزى تواناست (2)
57/ 3
اوست اوّل و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چيزى داناست (3)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 537

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست