ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 540

57/ 19
و كسانى كه به خداوند و پيامبران او ايمان آورده‌اند، اينان همان صدّيقانند و شهيدان در نزد پروردگارشانند، اجرشان و نورشان بر خود ايشان است، و كسانى كه كفر ورزيده‌اند و آيات ما را تكذيب كرده‌اند، اينان اهل دوزخند (19) هم: ضمير فصل. اولئك: هر دو مورد مبتدا، محلا مرفوع.
57/ 20
بدانيد كه همانا زندگى دنيا بازى و سرگرمى، زيور و فخرفروشى در بين شما و افزون‌جويى در اموال و اولاد است، همانند بارانى كه گياه آن كشاورزان را به شگفتى اندازد، سپس خشك شود و آن را زردفام بينى، سپس كوبيده شود، و در آخرت نيز عذابى شديد است و آمرزش و رضايتى از جانب خداوند، و زندگى دنيا جز مايه‌ى فريب نيست (20) مصفرا: حال از ضمير غايب در فعل (تراه) ما: حرف نفى. الّا: حرف حصر.
57/ 21
به سوى آمرزشى از پروردگارتان و باغ بهشتى كه عرض آن همانند عرض آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خداوند و پيامبران او ايمان آورده‌اند، آماده شده است، از هم‌ديگر سبقت گيريد، اين فضل الهى است كه به هركس بخواهد آن را مى‌بخشد، و خداوند داراى فضل بسيار بزرگ است (21) عرض: مبتدا. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع.
57/ 22
هيچ مصيبتى در زمين و نه در جان‌هايتان روى نمى‌دهد مگر قبل از آن كه آن را آفريده باشيم در كتابى [لوح محفوظ] است. به راستى اين امر بر خداوند آسان است (22) ما: حرف نفى، لا: حرف زايد براى تاكيد نفى. الّا: حرف حصر.
57/ 23
تا آن كه بر آن چه از دست شما رفته، دريغ مخوريد و بر آن چه به شما بخشيده، شادمانى مكنيد، و خداوند هيچ خودپسند فخرفروشى را دوست ندارد (23) لام: حرف جرّ و كى: از حروف ناصبه و لا: هر سه مورد حرف نفى.
57/ 24
همان كسانى كه بخل مى‌ورزند و مردم را نيز به بخل ورزيدن فرمان مى‌دهند، و هركس [از فرمان الهى‌] روى گرداند، بداند كه قطعا خداوند همان بى‌نياز ستوده است (24) الّذين: بدل از (كلّ مختال فخور) محلا منصوب. من: اسم شرط، مبتدا، محلا مرفوع. هو: ضمير فصل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 540

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست