ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 55

3/ 38
آنجا بود كه زكريّا پروردگارش را خواند [و] گفت: «اى پروردگار من، از نزد خود فرزندى پاك به من عطا فرما، به راستى تو شنونده‌ى دعايى» (38) هنالك: اسم اشاره، مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب. ربّ: مناداى مضاف، تقديرا منصوب. هب: فعل امر، از وهب يهب، فاعل آن ضمير مستتر (انت) است.
3/ 39
پس در حالى كه او در محراب به نماز ايستاده بود، فرشتگان او را ندا كردند كه خداوند تو را به [وجود فرزندى به نام‌] يحيى بشارت مى‌دهد كه تصديق‌كننده‌ى [حقّانيّت‌] كلمة اللّه [عيسى بن مريم‌] و بزرگوار و خويشتندار [از هواى نفس‌] و پيامبرى از شايستگان است (39) واو: حاليّه و هو: مبتدا، محلا مرفوع و قائم: خبر آن. مصدّقا: حال و سيّدا و حصورا و نبيّا: به مصدقا معطوف است.
3/ 40
گفت: «اى پروردگار من، چگونه مرا پسرى باشد؟ در حالى كه پيريم فرا رسيده است و همسرم نازاست!» گفت: «اين گونه خداوند هر چه بخواهد انجام مى‌دهد» (40) انّى: اسم استفهام در معنى (كيف) حال، محلا منصوب. كذلك: مفعول مطلق، محلا منصوب، عامل آن (يفعل) است.
3/ 41
گفت: «پروردگار من! براى من نشانه‌اى قرار بده.» فرمود: «نشانه‌ى تو اين است كه سه روز با مردم سخن نگويى مگر به اشاره، و پروردگار خود را بسيار ياد كن و شامگاهان و بامدادان تسبيح گوى» (41) ثلاثة: مفعول فيه، ظرف زمان. الّا: حرف استثناء و رمزا: مستثنى، كثيرا:
نائب از مصدر مفعول مطلق.
3/ 42
و [ياد آر] زمانى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم! راستى خداوند تو را برگزيده و پاك داشته و تو را بر زنان جهانيان برترى بخشيده است.» (42)
3/ 43
«اى مريم! از پروردگارت اطاعت كن و سجده به جا آور و به همراه ركوع‌كنندگان ركوع بگزار.» (43) اقنتى و اسجدى و اركعى: فعل امر، مفرد مؤنث مخاطب‌اند.
3/ 44
اين از اخبار غيب است كه بر تو وحى مى‌كنيم و زمانى كه آن‌ها قلم‌هاى خود را [براى قرعه‌كشى به آب‌] انداختند كه كدامشان مريم را سرپرستى كند در نزد ايشان نبودى و هنگامى كه با يكديگر ستيزه مى‌كردند [باز] در نزد ايشان نبودى (44) اىّ: اسم استفهام، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع.
3/ 45
[ياد آر] زمانى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم! خداوند تو را به كلمه‌اى از جانب خويش بشارت مى‌دهد كه نامش مسيح، عيسى پسر مريم است در حالى كه در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان [الهى‌] است.» (45) اذ: ظرف زمان، مفعول به، محلا منصوب. عيسى: بدل از المسيح، تقديرا مرفوع و ابن: صفت عيسى و مريم: مضاف اليه. وجيها: حال.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 55

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست