ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 551

60/ 12
هان! اى پيامبر، هرگه كه زنان مؤمن پيش تو آيند تا با تو بيعت كنند كه هيچ شريكى براى خداوند نياورند و دزدى نكنند و زنا نكنند و فرزندانشان را نكشند، و با بهتان فرزندى نيارند كه آن را به دست و پاى خويش نسبت دهند، و در كار خير از تو نافرمانى نكنند، پس با ايشان بيعت كن و از خداوند بر ايشان آمرزش خواه، به راستى خداوند خطاپوش خطابخش است (12)
60/ 13
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، قومى كه خداوند بر آنان غضب كرده است، دوست مگيريد، قطعا آنان از آخرت نااميدند، هم چنان كه كفّار از اهل قبور [از نعمت‌هاى اخروى و از بازگشت به دنيا] نااميدند (13)
61. [سوره‌ى صفّ، مدنى، 14 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
61/ 1
آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است خداوند را ستايش كند و او عزّتمند حكيم است (1) ما: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع.
61/ 2
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چرا چيزى مى‌گوييد كه عمل نمى‌كنيد؟ (2) ما: مورد اوّل اسم استفهام و الف آن حذف شده است، مورد دوّم ماى موصول، مفعول به، محلا منصوب.
61/ 3
نزد خداوند بس ناپسند است كه چيزى بگوييد و عمل نكنيد (3) مقتا: تمييز. ان: حرف نصب و مصدرى. ما: مفعول به.
61/ 4
به راستى خداوند كسانى را كه در راه او صف در صف جهاد كنند دوست دارد؛ گويى كه آنان بنايى ريخته از سرب‌اند (4) صفا: حال از فاعل (يقاتلون)
61/ 5
و [ياد آر] زمانى را كه موسى به قوم خويش گفت: «اى قوم من، چرا مرا مى‌آزاريد در حالى كه مى‌دانيد كه به راستى من فرستاده‌ى خداوند به سوى شمايم؟» پس چون [از جانب حق‌] برگشتند، خداوند دل‌هايشان را برگردانيد و خداوند قوم نافرمان را هدايت نمى‌كند (5) اذ:
اسم ظرفى، مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) محلا منصوب. واو: حاليّه.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 551

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست