نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 552
61/ 6 و [ياد آر] زمانى را كه عيسى بن مريم گفت: «اى بنى اسرائيل! [فرزندان يعقوب] به راستى من پيامبر خداوند به سوى شمايم، تصديقكنندهى توراتى كه پيش روى شماست و بشارتدهنده به پيامبرى كه بعد از من مىآيد و اسمش احمد است. سپس وقتى كه [آن احمد] با معجزات نزد آنان آمد، گفتند: «اين سحرى آشكار است.» (6) عيسى: فاعل، تقديرا مرفوع، ابن: بدل از (عيسى) مصدقا: حال. 61/ 7 و كيست ستمگرتر از كسى كه بر خداوند دروغ بندد در حالى كه او به جانب اسلام دعوت مىشود، و خداوند قوم ستمگر را هدايت نمىكند (7) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. 61/ 8 مىخواهند نور الهى را با دهان خويش خاموش كنند، در حالى كه خداوند تمام بخش نور خويش است، هر چند كافران ناخوش دارند (8) لام: لام زايد مقدّر به (ان) ناصبه. 61/ 9 او كسى است كه پيامبر خود را با هدايت و دين حق فرستاده است تا آن را بر همگى اديان چيره سازد، هر چند مشركان ناخوش دارند (9) 61/ 10 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد، آيا شما را به تجارتى راهنمايى بكنم كه شما را از عذابى دردناك مىرهاند؟ (10) 61/ 11 به خداوند و پيامبر او ايمان آوريد و با اموالتان و جانهايتان در راه خدا جهاد كنيد، اين امر براى شما- اگر بدانيد- بهتر است (11) 61/ 12 تا براى شما گناهانتان را ببخشايد و شما را به باغهاى بهشتى كه از زير [درختان] آن رودها روان است و به مسكنهاى پاك از باغهاى بهشت جاودان درآورد. اين رستگارى بسيار بزرگ است (12) 61/ 13 و [نعمت] ديگرى كه آن را دوست داريد يارى از سوى خداوند و پيروزى نزديك است. و مؤمنان را بشارت بده (13) 61/ 14 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد، ياوران خدا باشيد، هم چنان كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: «چه كسانى در راه خدا ياوران مناند؟» حواريون گفتند: «ما ياوران خداونديم؛» سپس طايفهاى از بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب] ايمان آوردند و طايفهاى كفر ورزيدند. آنگاه كسانى را كه ايمان آورده بودند در برابر دشمنانشان كمك كرديم، پس پيروز گرديدند (14) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. انصارى: خبر، تقديرا مرفوع و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. ظاهرين: خبر براى (اصبح)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 552