ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 553

62. [سوره‌ى جمعه، مدنى، 11 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
62/ 1
آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است، خداوند فرمانرواى پاك عزّتمند حكيم را تسبيح مى‌كنند (1) ما: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. الملك: صفت براى لفظ جلاله (اللّه).
62/ 2
او كسى است كه در ميان درس ناخواندگان پيامبرى از ميان خودشان برانگيخت كه آيات او را بر آنان مى‌خواند و پاكشان مى‌دارد و به آنان كتاب و حكمت مى‌آموزد، و به راستى آنان قبل از آن در گمراهى آشكارى بودند (2) ان: مخفّفه از مثقّله و اسم آن ضمير (هم) محذوف است و جمله‌ى كانوا من قبل لفى ضلال مبين: خبر آن، محلا مرفوع.
62/ 3
و از ايشان گروه‌هايى كه هنوز به آنان ملحق نشده‌اند و او عزّتمند حكيم است (3)
62/ 4
اين فضل الهى است، به هركس بخواهد عطا مى‌كند، و خداوند صاحب فضل بسيار بزرگ است (4) من: اسم موصول، مفعول به دوّم، محلا منصوب.
62/ 5
مثل كسانى كه تورات بر آنان تكليف شد، سپس آن را به كار نبستند، مانند مثل درازگوش است كه كتاب‌ها را حمل مى‌كند. چه بد است مثل قومى كه آيات الهى را تكذيب كردند، و خداوند قوم ستمگران را هدايت نمى‌كند (5) بئس: فعل ماضى ذمّ. الّذين: مورد اوّل مضاف اليه، محلا مجرور، مورد دوّم صفت، محلا مجرور.
62/ 6
بگو: «هان! اى كسانى كه يهودى شده‌ايد، اگر گمان مى‌بريد كه واقعا شما از ميان مردم دوستان خداوند هستيد، پس اگر راست مى‌گوييد آرزوى مرگ كنيد.» (6)
62/ 7
ولى به خاطر اعمالى كه از پيش فرستاده‌اند، هرگز آن را آرزو نمى‌كنند، و خداوند به [احوال‌] ستمگران داناست (7) ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان.
62/ 8
بگو: «بى‌شك آن مرگى كه از آن مى‌گريزيد، ملاقات‌كننده‌ى شماست، سپس به جانب آن داناى پنهان و پيدا بازگردانده شويد، آنگه به اعمالى كه انجام مى‌داديد، آگاهتان مى‌سازد.» (8)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 553

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست