نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 555
63/ 5 و هرگاه به ايشان گفته شود: «بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش خواهد،» سرهاى خود را برگردانند و ايشان را مىبينى كه كبرورزان رو مىگردانند (5) واو: حاليّه و هم: مبتدا، محلا مرفوع. 63/ 6 بر ايشان يكسان است چه بر ايشان آمرزش بخواهى چه بر ايشان آمرزش نخواهى، هرگز خداوند ايشان را نيامرزد، به راستى خداوند قوم فاسقان را هدايت نمىكند (6) ام: حرف عطف. 63/ 7 ايشان كسانىاند كه مىگويند: «براى كسانى كه در نزد پيامبر خدايند، انفاق نكنيد تا آن كه پراكنده شوند، در حالى كه خزينههاى آسمانها و زمين از آن خداوند است، ولى منافقان نمىفهمند (7) حتّى: حرف جرّ و غايت مقدّر به (ان) ناصبه. جملهى لا يفقهون: خبر براى (لكنّ) محلا مرفوع. 63/ 8 مىگويند: «اگر به مدينه بازگرديم، عزيزان، ذليلان را از آنجا بيرون خواهند كرد،» در حالى كه عزّت مخصوص خداوند و پيامبر او و مؤمنان است، ولى منافقان نمىدانند (8) لام: مورد اوّل لام موطّئه براى قسم و دوّمى لام قسم است. 63/ 9 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اموالتان و فرزندانتان شما را از ذكر خدا غافل نسازد، و كسانى كه چنين عمل كنند، آنان همان زيانكارانند (9) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. هم: ضمير فصل. 63/ 10 از آن چه روزى شما كردهايم، انفاق كنيد قبل از آن كه مرگ به سراغ يكى از شما بيايد و آنگاه او بگويد: «اى پروردگار من! چرا [اجل] مرا تا سر آمدى نزديك به تأخير نينداختى كه صدقه بخشم و از صالحان باشم؟» (10) لو لا: حرف تحضيض. 63/ 11 ولى خداوند هرگز مرگ كسى را به تأخير نيفكند، وقتى كه اجلش فرا رسيده باشد، و خداوند به آن چه انجام مىدهيد آگاه است (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 555