نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 558
65. [سورهى طلاق، مدنى، 12 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 65/ 1 هان! اى پيامبر، هرگاه خواهيد زنان را طلاق دهيد، در [زمان] عدّهشان آنان را طلاق دهيد و حساب عدّه را [تا سه طهر] نگه داريد، و از خداوند، پروردگار خودتان پروا كنيد، آن زنان را از خانههايشان بيرون مكنيد، و خودشان نيز بيرون نروند، مگر آن كه مرتكب كار زشت آشكارى شوند، و اين حدود الهى است، و هركس از حدود الهى تجاوز كند به يقين به خودش ستم كرده است، چه دانى باشد كه خداوند بعد از اين، امر تازه پديد آورد (1) ربّ: صفت براى لفظ جلاله و كم: مضاف اليه، محلا مجرور. الّا: حرف استثنا، من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 65/ 2 پس چون عدهشان به سر رسيد، با شايستگى نگاهشان داريد، يا به شايستگى از آنان جدا شويد و دو مرد از بين خودتان شاهد بگيريد، و شهادت را براى خداوند برپاداريد، اين است كه هركس به خداوند و روز بازپسين ايمان داشته باشد به آن اندرز داده مىشود، و هركس تقواى الهى پيشه كند، [خداوند] براى او راه بيرونشدى قرار مىدهد (2) 65/ 3 و او را از جايى كه حساب نمىكند روزى مىرساند، و هركس بر خداوند توكّل كند او براى وى كافى است. به راستى خداوند به انجام رسانندهى امر خويش است، به يقين خداوند براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است (3) حيث: اسم، مبنى بر ضمّ، محلا مجرور. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 65/ 4 و از زنان شما كسانى كه از حيض مأيوسند، اگر [از عادت ماهانهى آنان] شك داريد، پس عدّهى ايشان سه ماه است و زنانى كه حيض نديدهاند [باز عدّهشان سه ماه است]، و زنان باردار مدّت عدّهشان اين است كه وضع حمل كنند، و هركس تقواى الهى پيشه كند، براى او در كارش آسانى پديد آورد (4) اللائى: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع و مورد دوّم معطوف به همين مورد اوّل است. اولات: مبتدا و اجلهنّ: خبر آن و هنّ: مضاف اليه، محلا مجرور. 65/ 5 اين امر الهى است كه آن را به سوى شما نازل كرده است، و هركس تقواى الهى پيشه كند، بدىهايش را از او مىزدايد و پاداش او را بزرگ مىگرداند (5)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 558