ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 559

65/ 6
آن زنان را در همان‌جا كه خود سكونت داريد، در حدّ توانايى خويش سكونت دهيد، و به ايشان زيان مرسانيد كه عرصه را بر ايشان تنگ كنيد، و اگر باردار باشند خرجشان را بپردازيد تا وضع حمل كنند، و اگر براى شما [بچّه را] شير دهند، پس اجرتشان را بپردازيد، و در بين خود به شايستگى بسازيد، و اگر به توافق نرسيديد، زن ديگرى او را شير دهد (6) حيث: اسم ظرفى، مبنى بر ضمّ، محلا مجرور، حتّى: حرف جرّ و غايت مقدّر به (ان) ناصبه. اخرى:
فاعل، تقديرا مرفوع.
65/ 7
تا توانگر از دارايى خويش انفاق كند و كسى كه روزيش تنگ شده است، بايد از آن چه خداوند به او داده است، انفاق كند، خداوند بر هيچ‌كس جز بر طبق آن چه به او داده است، تكليف نمى‌كند، زودا كه خداوند بعد از تنگنا، گشايش قرار دهد (7) ذو: فاعل، علامت رفع آن (واو) و از اسماء خمسه است. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر، ما:
اسم موصول، مفعول به دوّم، محلا منصوب.
65/ 8
و چه بسيار شهرها كه از فرمان پروردگارشان و پيامبرانش سر پيچيدند، آن‌گاه ما به شدّت از ايشان حساب كشيديم، و به عذابى زشت عذابشان كرديم (8) كايّن: اسم، مبتدا، محلا مرفوع.
65/ 9
پس فرجام بدكار خود را چشيدند و عاقبت كارشان زيان بود (9)
65/ 10
خداوند براى آنان عذابى شديد آماده ساخته است، پس اى خردمندان كه ايمان آورده‌ايد، تقواى الهى پيشه كنيد، خداوند به سوى شما مايه‌ى پند نازل كرده است (10) اولى: مناداى مضاف، علامت نصب آن (ياء) است و الّذين: اسم موصول، بدل از آن. قد: حرف تحقيق.
65/ 11
پيامبرى كه آيات روشنگر الهى را بر شما تلاوت مى‌كند تا آنان را كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند از تاريكى‌ها به سوى نور بيرون آورد، و هركس به خداوند ايمان آورد، و عمل شايسته انجام دهد، او را به باغ‌هاى بهشت كه از زير [درختان‌] آن جوى‌ها جارى است، درآورد، هميشه- جاودانه- در آنند، به يقين خداوند روزى او را نيكو كرده است (11) رسولا:
مفعول به براى فعل (ارسل) محذوف. لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. خالدين: حال و ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان.
65/ 12
خداوند كسى است كه هفت آسمان را آفريده است، و از زمين نيز همانند آن را؛ امر [الهى‌] در بين آن‌ها نازل مى‌گردد تا بدانيد كه واقعا خداوند بر هر چيزى تواناست، و به راستى خداوند بر هر چيزى احاطه‌ى علمى دارد (12) لام: تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. علما: تمييز.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 559

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست