نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 568
69/ 35 پس امروز در اينجا حمايتگرى ندارد (35) هاهنا: مفعول فيه، محلا منصوب. 69/ 36 و نه طعامى به جز چركابه (36) لا: حرف زايد براى تاكيد نفى، الّا: حرف حصر. 69/ 37 كه آن را نمىخورند مگر خطاكاران (37) الّا: حرف حصر. 69/ 38 پس سوگند مىخورم به آن چه مىبينيد (38) لا: حرف نفى زايد براى تاكيد. 69/ 39 و به آن چه نمىبينيد (39) ما: محلا مجرور، معطوف به (ماء) اوّل. 69/ 40 كه بدون ترديد آن [قرآن] سخن پيامآور بزرگوارى است (40) لام: لام مزحلقه براى تاكيد. 69/ 41 و آن سخن هيچ شاعرى نيست؛ چه اندك ايمان مىورزيد (41) ما: ماى شبيه به (ليس) هو: اسم براى (ما) محلا مرفوع و بقول: خبر براى (ما) محلا مرفوع. قليلا: جانشين مفعول مطلق و ما: حرف زايد براى تاكيد قلّت. 69/ 42 و سخن هيچ كاهنى نيز نيست، چه اندك اندرز مىگيريد (42) لا: حرف زايد براى تاكيد نفى. 69/ 43 فروفرستادهاى از جانب پروردگار جهانيان است (43) تنزيل: خبر براى مبتداى محذوف (هو) 69/ 44 و اگر بر ما بعضى سخنان را مىبست (44) لو: حرف شرط غير جازم. 69/ 45 دست راستش را مىگرفتيم (45) لام: لام جواب براى (لو) 69/ 46 سپس رگ قلبش را قطع مىكرديم (46) لام: لام جواب. 69/ 47 آنگاه هيچ احدى از شما مدافع او نبود (47) ما: ماى شبيه به (ليس) احد: اسم آن محلا مرفوع و حاجزين: خبر آن. 69/ 48 به راستى آن [قرآن] مايهى اندرزى براى پارسايان است (48) 69/ 49 و به راستى ما مىدانيم كه بدون شك از ميان شما كذبورزانى هستند (49) 69/ 50 و بىگمان آن [قرآن] مايهى حسرتى بر كفرورزان است (50) 69/ 51 و بدون ترديد آن [قرآن] حق اليقين است (51) لام: هر چهار مورد لام مزحلقه براى تاكيد است. 69/ 52 پس به اسم پروردگار بسيار بزرگت تسبيح گوى (52) 70. [سورهى معارج (درجات) مكّى، 44 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 70/ 1 پرسندهاى عذاب حتمى را بخواست (1) 70/ 2 كه براى كفرورزان هيچ بازدارندهى از آن نيست (2) 70/ 3 از سوى خداوند صاحب درجات (3) ذى: صفت براى لفظ جلاله، علامت جرّ آن حرف (ياء) و از اسماء خمسه است. 70/ 4 كه فرشتگان و روح [جبرئيل] در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است، به سوى او بالا مىروند (4) مقداره: اسم (كان) و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. خمسين: خبر براى (كان) و الف: تمييز. 70/ 5 پس با صبرى زيبا شكيبايى ورز (5) 70/ 6 بىشك ايشان آن [عقوبت] را دور مىبينند (6) بعيدا: مفعول به دوّم. 70/ 7 ولى ما آن را نزديك مىبينيم (7) 70/ 8 روزى كه آسمان همانند نقرهى گداخته گردد (8) 70/ 9 و كوهها همانند پشم رنگين گردد (9) 70/ 10 و هيچ دوستى از حال دوستى نپرسد (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 568