نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 569
70/ 11 كه به همديگر نشان داده شوند؛ گنهكار آرزو كند كه كاش در برابر عذاب چنين روزى پسرانش را فدا كند (11) لو: حرف مصدرى. 70/ 12 و حتّى همسرش و برادرش را (12) 70/ 13 و نيز خاندانش را كه به او پناه داده است (13) الّتى: اسم موصول، صفت براى (فصيلته) محلا مجرور. 70/ 14 و هم چنين هركس را كه در روى زمين است آنگاه او را نجات دهد (14) من: معطوف. جميعا: حال. 70/ 15 چنين نيست، بىشك آن آتشى شعلهور است (15) كلّا: حرف ردع (بازداشتن) لظى: خبر براى (انّ) تقديرا مرفوع. 70/ 16 بركنندهى پوست (16) نزاعة: حال از (لظى) 70/ 17 كه هركس را پشت كرد و روى برتافت، مىخواند (17) 70/ 18 و [هركس را] كه مال جمع كرد و انباشت (18) 70/ 19 به راستى انسان آزمند آفريده شده است (19) هلوعا: حال از نايب فاعل فعل مجهول (خلق) 70/ 20 هرگه كه شر به او رسد، نالان است (20) جزوعا: خبر براى فعل ناقص (كان) محذوف. 70/ 21 و هرگه كه خير به او رسد، بخلورزنده است (21) 70/ 22 به جز نمازگزاران (22) الّا: حرف استثنا و المصلّين: مستثنى. 70/ 23 همان كسانى كه بر نمازشان پايدارند (23) الّذين: اسم موصول، صفت براى المصلين، هم: مبتدا، محلا مرفوع. 70/ 24 و كسانى كه در اموالشان حقى معيّن است (24) 70/ 25 براى سائل و محروم (25) 70/ 26 و كسانى كه روز جزا را تصديق مىكنند (26) 70/ 27 و كسانى كه خود از عذاب پروردگارشان هراسانند (27) هم: مبتدا، محلا مرفوع. 70/ 28 بدون شك عذاب پروردگارشان بدون ايمنى است (28) غير: خبر براى (انّ) 70/ 29 و كسانى كه خود بر دامنشان حافظاند (29) 70/ 30 مگر بر همسرانشان يا كنيزانشان، كه در اين صورت آنان مورد ملامت نيستند (30) الّا: حرف استثنا و على ازواجهم: مستثنى، محلا منصوب. او: حرف عطف، ما: اسم موصول، محلا مجرور. غير: خبر براى (انّ) 70/ 31 پس كسانى كه فراتر از اين را طلبند، آنان همان تجاوزگرانند (31) هم: ضمير فصل. 70/ 32 و همان كسانى كه بر امانتهايشان و عهدهايشان رعايتگرند (32) 70/ 33 و همان كسانى كه بر شهادت دادنهايشان ايستادهاند (33) 70/ 34 و همان كسانى كه بر نمازهايشان محافظت مىكنند (34) 70/ 35 آنان در باغهايى گرامىداشتهشدگان (35) 70/ 36 پس براى كفرورزان چه شده است كه به نزد تو شتابانند (36) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. مهطعين: حال از اسم موصول (الّذين) 70/ 37 از جانب راست و از جانب چپ گروه گروه (37) عزين: حال از اسم موصول (الّذين) 70/ 38 آيا هر كدام از آنان طمع دارد كه به بهشت پرنعمت درآورده شود؟ (38) 70/ 39 چنين نيست، بىشك ما ايشان را از آن چه مىدانند آفريدهايم (39) كلّا: حرف ردع (منع كردن) جملهى خلقناكم: خبر براى (انّ) محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 569