نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 57
3/ 53 اى پروردگار ما به آن چه نازل فرمودهاى ايمان آوردهايم و از پيامبر پيروى كرديم پس ما را با شاهدان بنويس (53) مع: مفعول فيه، ظرف مكان. شاهدين: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (شاهد) است. 3/ 54 و [دشمنان] مكر كردند و خداوند [نيز در پاسخ آنان] مكر ساخت و خداوند بهترين مكرانگيزان است (54) 3/ 55 [ياد آر] زمانى را كه خداوند فرمود: «اى عيسى قطعا من فراگيرندهى تو و بالابرندهى تو به سوى خويشتنم و تو را از [آلايش كفر] آنان كه كفر ورزيدهاند، پاك سازندهام و تا روز قيامت، آنان را كه از تو پيروى كردهاند برتر از كسانى كه كفر ورزيدهاند، قرار مىدهم. سپس بازگشت شما به سوى من است. آنگاه در آن چه بر سر آن اختلاف مىكرديد در ميان شما داورى خواهم كرد.» (55) إذ: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) الّذين: مضاف اليه، محلا مجرور. 3/ 56 امّا آنان كه كفر ورزيدهاند، در دنيا و آخرت به شدّت عذاب مىكنم و ياورانى بر آنان نيست (56) امّا: حرف تفصيل. عذابا: مفعول مطلق. ما: حرف نفى. لهم: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع. 3/ 57 و امّا آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند مزدهايشان را به تمامى به ايشان مىدهد و خداوند ستمكاران را دوست نمىدارد (57) 3/ 58 اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن حكمتآميز خود بر تو مىخوانيم (58) ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. 3/ 59 به راستى مثل [آفرينش] عيسى نزد خدا مانند مثل [آفرينش] آدم است كه او را از خاك آفريد، سپس به او فرمود: «موجود باش!» پس بىدرنگ وجود يافت (59) 3/ 60 حق از جانب پروردگار توست، پس از ترديدكنندگان مباش (60) 3/ 61 پس هركس دربارهى او [عيسى] بعد از فرا رسيدن علم [وحى] با تو محاجّه كند، بگو: «بياييد ما پسرانمان و شما پسرانتان، و ما زنان خويش و شما زنان خويش، و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را بخوانيم، سپس [به درگاه خدا] زارى كنيم كه لعنت الهى را بر دروغگويان قرار دهيم» (61) ابناء: مفعول به و نا: مضاف اليه، محلا مجرور.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 57