ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 573

72/ 14
«و به راستى از ميان ما بعضى مسلمان است، و بعضى از ما نيز كج‌رو. پس كسانى كه اسلام آورده‌اند، آنان راه درست جسته‌اند.» (14)
72/ 15
«و امّا كج‌روان هيزم جهنّم‌اند.» (15) امّا: حرف شرط و تفصيل.
72/ 16
و به راستى اگر [جنّ و انس‌] در راه [حق‌] استقامت ورزند، آنان را آبى فراوان نوشانيم (16) الّو- ان: مخفّفه از (ان) مثقله+ لو: حرف شرط غير جازم.
72/ 17
تا آنان را در آن [نعمت سرشار] بيازماييم، و هركس از ذكر پروردگارش اعراض كند، او را به عذابى سخت بكشاند (17) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.
72/ 18
و به راستى مساجد مخصوص خداوند است، پس به همراه خداوند احدى را به پرستش مخوانيد (18) مع: مفعول فيه، ظرف مكان.
72/ 19
و همانا هنگامى كه بنده‌ى خدا [پيامبر] برخاست كه او را به پرستش بخواند، نزديك بود كه بر پيرامونش ازدحام كنند (19) لمّا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. جمله‌ى يكونون: خبر براى (كادوا) محلا منصوب.
72/ 20
بگو: «فقط پروردگارم را به پرستش مى‌خوانم و احدى را شريك او نمى‌گردانم.» (20)
72/ 21
بگو: «بدون شك من نه اختيار زيانى براى شما دارم و نه سودى.» (21)
72/ 22
بگو: «به راستى هرگز احدى را در برابر خداوند نمى‌تواند پناه دهد، و هرگز به غير او پناهگاهى نمى‌يابم.» (22)
72/ 23
«تنها [وظيفه‌ى من‌] ابلاغى از جانب خداوند و رسالت اوست.» و هركس از خداوند و پيامبرش نافرمانى كند، قطعا آتش جهنّم براى اوست كه هميشه- جاودانه- در آنند (23) الّا:
حرف استثنا، بلاغا: مستثنى. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. خالدين: حال از ضمير (هاء) در (له) و ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان.
72/ 24
تا هنگامى كه آن چه به آنان وعده داده شده است، ببينند، آن‌گاه به زودى بدانند كه چه كسى ضعيف‌ياورتر و اندك‌شمارتر است (24) حتّى: حرف ابتدا، ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و اضعف: خبر آن. ناصرا و امدا: هر دو تمييز است.
72/ 25
بگو: «من نمى‌دانم آن چه به شما وعده داده‌اند، نزديك است، يا پروردگار من براى آن زمانى نهاده است.» (25) ما: حرف مصدرى. ام: حرف عطف در معنى همزه‌ى استفهام.
72/ 26
[او] داناى غيب است كه احدى را از غيب خويش آگاه نگرداند (26)
72/ 27
مگر پيامبرى كه او را پسنديده است و حتما از پيش رو و پشت سر او مراقبى گماشته است (27) الّا: حرف استثنا، من: اسم موصول، بدل از (احدا) محلا منصوب.
72/ 28
تا معلوم گرداند كه پيام‌هاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‌اند، و به آن چه در نزد ايشان است احاطه دارد، و هر چيزى را به عدد شمرده است (28) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. ان:
مخفّفه از (انّ) مثقّله. عددا: تمييز.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 573

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست