نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 574
73. [سورهى مزّمّل (مرد جامه بر خود فروپيچيده) مكّى، 20 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 73/ 1 هان! اى مرد جامه بر خود فروپيچيده (1) ها: حرف تنبيه. المزّمّل: بدل از (اىّ) 73/ 2 شب را جز اندكى بپاخيز! (2) الّا: حرف استثنا و قليلا: مستثنى. 73/ 3 نصفش، يا اندكى از نصفش كم كن (3) نصفه: بدل از (قليلا) و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. او: حرف عطف تخيير. 73/ 4 يا بر آن (نصف) بيفزا، و قرآن را شمرده تلاوت كن (4) 73/ 5 به راستى ما سخنى سنگين بر تو القا خواهيم كرد (5) 73/ 6 بدون شك شبخيزى خود پررنجتر و از نظر سخن استوارتر است (6) وطئا و قليلا: هر دو تمييز است. 73/ 7 و به راستى تو را در روز تلاش طولانى است (7) 73/ 8 و اسم پروردگارت را ياد كن و از همه بگسل به او پيوسته شو (8) 73/ 9 [او] پروردگار مشرق و مغرب است، كه هيچ خدايى جز او نيست، پس او را كارساز خويشتن گير (9) ربّ: خبر براى مبتداى (هو) محذوف. لا: حرف نفى جنس، اله: اسم لاى نفى جنس. الّا: حرف استثنا، هو: بدل از خبر (موجود) محذوف، محلا مرفوع. وكيلا: مفعول به دوّم. 73/ 10 بر آن چه مىگويند صبر ورز، و از آنان به طرزى نيكو دورى بگزين (10) 73/ 11 و مرا با كذبورزان صاحب نعمت واگذار، و آنان را اندكى مهلت ده (11) واو: مورد دوّم واو معيّت. اولى: صفت براى (المكذّبين)، قليلا: مفعول فيه. 73/ 12 بدون ترديد [براى آنان] زنجيرها و دوزخى نزد ماست (12) لدينا: مفعول فيه، مبنى بر سكون، محلا منصوب و نا: مضاف اليه، محلا مجرور. انكالا: اسم براى (انّ) 73/ 13 و غذايى گلوگير و عذابى دردناك (13) طعاما: معطوف به (انكالا) و ذا: صفت آن، علامت نصبش (الف) و از اسماء خمسه است. 73/ 14 روزى كه زمين و كوهها بلرزد، و كوهها [همانند] ريگهاى روان گردند (14) كثيبا: خبر براى (كانت) 73/ 15 به راستى ما به جانب شما پيامبرى را به رسالت فرستاديم كه بر شما شاهد است، همان گونه كه به جانب فرعون نيز پيامبرى به رسالت فرستاديم (15) شاهدا: صفت براى (رسولا) 73/ 16 امّا فرعون به آن پيامبر عصيان ورزيد، بنابراين او را به سختى فروگرفتيم (16) 72/ 17 پس اگر كفر بورزيد، چگونه از روزى كه كودكان را پير مىگرداند، پرهيز مىكنيد؟ (17) كيف: اسم استفهام، حال، محلا منصوب. شيبا: مفعول به دوّم. 73/ 18 آسمان در آن [روز] از هم شكافته گردد، وعدهى او حتمى است (18) 72/ 19 به راستى اين [قرآن كريم] اندرزى است، پس هركس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند (19) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 574