responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 574


73. [سوره‌ى مزّمّل (مرد جامه بر خود فروپيچيده) مكّى، 20 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
73/ 1
هان! اى مرد جامه بر خود فروپيچيده (1) ها: حرف تنبيه. المزّمّل: بدل از (اىّ)
73/ 2
شب را جز اندكى بپاخيز! (2) الّا: حرف استثنا و قليلا: مستثنى.
73/ 3
نصفش، يا اندكى از نصفش كم كن (3) نصفه: بدل از (قليلا) و هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. او: حرف عطف تخيير.
73/ 4
يا بر آن (نصف) بيفزا، و قرآن را شمرده تلاوت كن (4)
73/ 5
به راستى ما سخنى سنگين بر تو القا خواهيم كرد (5)
73/ 6
بدون شك شب‌خيزى خود پررنج‌تر و از نظر سخن استوارتر است (6) وطئا و قليلا: هر دو تمييز است.
73/ 7
و به راستى تو را در روز تلاش طولانى است (7)
73/ 8
و اسم پروردگارت را ياد كن و از همه بگسل به او پيوسته شو (8)
73/ 9
[او] پروردگار مشرق و مغرب است، كه هيچ خدايى جز او نيست، پس او را كارساز خويشتن گير (9) ربّ: خبر براى مبتداى (هو) محذوف. لا: حرف نفى جنس، اله: اسم لاى نفى جنس. الّا: حرف استثنا، هو: بدل از خبر (موجود) محذوف، محلا مرفوع. وكيلا: مفعول به دوّم.
73/ 10
بر آن چه مى‌گويند صبر ورز، و از آنان به طرزى نيكو دورى بگزين (10)
73/ 11
و مرا با كذب‌ورزان صاحب نعمت واگذار، و آنان را اندكى مهلت ده (11) واو: مورد دوّم واو معيّت. اولى: صفت براى (المكذّبين)، قليلا: مفعول فيه.
73/ 12
بدون ترديد [براى آنان‌] زنجيرها و دوزخى نزد ماست (12) لدينا: مفعول فيه، مبنى بر سكون، محلا منصوب و نا: مضاف اليه، محلا مجرور. انكالا: اسم براى (انّ)
73/ 13
و غذايى گلوگير و عذابى دردناك (13) طعاما: معطوف به (انكالا) و ذا: صفت آن، علامت نصبش (الف) و از اسماء خمسه است.
73/ 14
روزى كه زمين و كوه‌ها بلرزد، و كوه‌ها [همانند] ريگ‌هاى روان گردند (14) كثيبا: خبر براى (كانت)
73/ 15
به راستى ما به جانب شما پيامبرى را به رسالت فرستاديم كه بر شما شاهد است، همان گونه كه به جانب فرعون نيز پيامبرى به رسالت فرستاديم (15) شاهدا: صفت براى (رسولا)
73/ 16
امّا فرعون به آن پيامبر عصيان ورزيد، بنابراين او را به سختى فروگرفتيم (16)
72/ 17
پس اگر كفر بورزيد، چگونه از روزى كه كودكان را پير مى‌گرداند، پرهيز مى‌كنيد؟ (17) كيف:
اسم استفهام، حال، محلا منصوب. شيبا: مفعول به دوّم.
73/ 18
آسمان در آن [روز] از هم شكافته گردد، وعده‌ى او حتمى است (18)
72/ 19
به راستى اين [قرآن كريم‌] اندرزى است، پس هركس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند (19) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 574
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست