ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 575

73/ 20
به راستى پروردگار تو مى‌داند كه تو و گروهى از كسانى كه به همراه تواند، نزديك به دو سوّم شب يا نصف آن و يا يك سوّم آن را [به عبادت‌] برمى‌خيزند. و خداوند شب و روز را اندازه‌گيرى مى‌كند، او مى‌داند كه شما هرگز طاقت [عبادت‌] او را نداريد، بنابراين از شما در گذشت، اينك هر چه از قرآن ميسّر باشد، بخوانيد، او مى‌داند كه به زودى بعضى از شما بيمار باشند، و ديگران نيز در روى زمين تكاپو مى‌كنند و از فضل الهى روزى مى‌جويند، و ديگرانى نيز هستند كه در راه خدا پيكار مى‌كنند؛ پس هر چه از آن ميسّر باشد، بخوانيد، و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد، و در راه خدا قرض‌الحسنه دهيد، و هر چه از كار خير براى خودتان پيش فرستيد، آن را در نزد خداوند بهتر و بزرگتر بازخواهيديافت؛ و از خداوند طلب آمرزش كنيد، بدون شك خداوند خطاپوش خطابخش است (20) ادنى: مفعول فيه، تقديرا منصوب، و نصفه و ثلثه: هر دو معطوف به (ادنى) است. مع: مفعول فيه، ظرف مكان و كاف: مضاف اليه، محلا مجرور. ان: هر دو مورد مخفّفه از مثقّله و اسم آن ضمير مخاطب (كم) محذوف است.
ما: هر دو مورد اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. مرضى: اسم براى (يكون) تقديرا مرفوع. هو: ضمير فصل و خيرا: مفعول به دوّم، اجرا: تمييز.
74. [سوره‌ى مدّثّر (مرد جامه بر خود فروپيچيده) مكّى، 56 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
74/ 1
هان! اى مرد جامه بر خود فروپيچيده (1) المدّثّر: بدل از (اىّ)
74/ 2
برخيز و هشدار ده (2)
74/ 3
و پروردگار خود را به بزرگى ياد كن (3) ربّك: مفعول به مقدّم و كاف: مضاف اليه، محلا مجرور.
74/ 4
و لباست را پاكيزه گردان (4) ثيابك: مانند (ربّك)
74/ 5
و از پليدى بپرهيز (5) الرجز: مانند (ربّك)
74/ 6
و منّت مگذار كه فزونى بطلبى (6)
74/ 7
و به خاطر پروردگارت صبر پيشه كن (7)
74/ 8
و چون در صور دميده شود (8)
74/ 9
آن روز، روزى دشوار است (9) فاء: حرف جواب شرط، ذلك: مبتدا، محلا مرفوع.
يومئذ: مفعول فيه، اذ: مضاف اليه، محلا مجرور، يوم: خبر.
74/ 10
بر كافران آسان نيست (10)
74/ 11
مرا با كسى كه تنها آفريده‌ام واگذار (11) واو: حرف عطف، من: اسم موصول، معطوف بر (ياء) در فعل (ذرنى) وحيدا: حال.
74/ 12
و براى او مالى گسترده نهادم (12)
74/ 13
و پسرانى حاضر (13)
74/ 14
و به او [عيش زندگى‌] آماده ساختم (14)
74/ 15
باز طمع مى‌ورزد كه بيفزايم (15)
74/ 16
چنين نيست، به راستى او به آيات ما عناد مى‌ورزد (16)
74/ 17
به زودى او را به تنگنايى سخت رسانيم (17) صعودا: تمييز.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 575

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست