ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 577

74/ 48
ديگر شفاعت شفاعتگران به حالشان سود نبخشيد (48)
74/ 49
پس چرا آنان از اندرز روى گردانند (49) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع.
74/ 50
گويى آنان خران رمنده‌اند (50)
74/ 51
كه از پيش شير گريخته‌اند (51)
74/ 52
بلكه هر كدام از آنان مى‌خواهند كه به او نامه‌هاى گشاده داده شود (52) بل: حرف اضراب.
74/ 53
چنين نيست، بلكه از آخرت نمى‌ترسند (53)
74/ 54
چنين نيست، بدون شك آن [قرآن كريم‌] پندآموزى است (54)
74/ 55
كه هركس بخواهد از آن پند گيرد (55) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.
74/ 56
و پند نگيرند مگر آن كه خداوند بخواهد، او اهل تقوا و اهل آمرزش است (56) ما: حرف نفى. الّا: حرف استثنا.
75. [سوره‌ى قيامت، مكّى، 40 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
75/ 1
به روز قيامت سوگند مى‌خورم (1) لا: حرف نفى زايد براى تاكيد.
75/ 2
و به نفس ملامتگر سوگند مى‌خورم (2)
75/ 3
آيا انسان مى‌پندارد كه هرگز استخوان‌هايش را گرد نمى‌آوريم (3)
75/ 4
آرى، قادريم بر اين كه سر انگشتان او را مرتّب سازيم (4) بلى: حرف جواب، قادرين: حال از فاعل فعل محذوف.
75/ 5
بلكه انسان مى‌خواهد كه در عمرش به فسق و فجور پردازد (5) بل: حرف اضراب. لام: لام مقدّر به (ان) ناصبه.
75/ 6
مى‌پرسد: «روز قيامت چه زمانى است؟» (6) ايّان: اسم استفهام، مفعول فيه، محلا منصوب. يوم: مبتداى مؤخّر و خبر مقدّمش محذوف است.
75/ 7
پس آن‌گه كه چشم‌ها خيره گردد (7)
75/ 8
و ماه تيره گردد (8)
75/ 9
و مهر و مه جمع شود (9)
75/ 10
در چنين روزى انسان گويد: «راه فرار كجاست؟» (10) اين: اسم استفهام، مفعول فيه، محلا منصوب.
75/ 11
نه چنين است، گريزگاهى نيست (11) كلّا: حرف ردع (منع كردن)، لا: حرف نفى جنس، وزر: اسم لاى نفى جنس و خبر آن (موجود) محذوف است.
75/ 12
در چنين روزى سر انجام با پروردگار توست (12)
75/ 13
انسان در چنين روزى به آن چه پيش فرستاده يا بازپس انداخته، خبر داده شود (13) الانسان: نايب فاعل.
75/ 14
بلكه انسان بر نفس خود بصير است (14) بل: حرف اضراب (روى برگردانيدن)، تاء: براى مبالغه است.
75/ 15
و لو عذرهايش را پيش آورد (15) واو: حاليّه، لو: حرف شرط غير جازم.
75/ 16
[اى پيامبر!] زبانت را به [خواندن‌] آن [قرآن‌] حركت مده تا آن كه در آن عجله كنى (16) لام:
لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
75/ 17
بدون شك گردآوريش و خواندنش بر عهده‌ى ماست (17)
75/ 18
و هرگه كه آن را بخوانيم، تو از خواندنش پيروى كن (18)
75/ 19
سپس قطعا بيانش بر عهده‌ى ماست (19)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 577

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست