responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 578


75/ 20
چنين نيست، بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (20) كلّا: حرف ردع و بل: حرف اضراب.
75/ 21
و آخرت را رها مى‌كنيد (21)
75/ 22
در آن روز چهره‌هاى خرّمى است (22) ناضره: صفت براى (وجوه)
75/ 23
كه به سوى پروردگار خود ناظرند (23) ناظره: خبر براى (ناصره)
75/ 24
و در آن روز چهره‌هاى عبوسى است (24)
75/ 25
كه مى‌داند كيفر كمرشكن در پيش دارد (25) فاقره: نايب فاعل.
75/ 26
چنين نيست، هرگه كه جان به گلوگاه‌ها برسد (26)
75/ 27
و گفته شود: «كيست درمان‌بخش؟» (27) من: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و راق: خبر آن، تقديرا مرفوع، و (ياء) از آخر آن حذف شده و اسم منقوص است.
75/ 28
و بداند كه ديگر زمان فراق است (28)
75/ 29
و [از شدّت هراس‌] ساق پا به ساق پاى ديگر پيچد (29)
75/ 30
در چنين روز مسير به سوى پروردگار تو است (30)
75/ 31
[كافر] نه تصديق كرد و نه نماز گزارد (31)
75/ 32
ولى تكذيب كرد و روى برتافت (32) لكن: حرف استدراك.
75/ 33
سپس فخرورزان به سوى خانواده‌اش رفت (33)
75/ 34
نفرين بر تو، باز نفرين بر تو (34) اولى: هر دو خبر براى مبتداى (الهلاك) محذوف‌
75/ 35
سپس نفرين بر تو، بازهم نفرين بر تو (35)
75/ 36
آيا انسان گمان مى‌برد كه بدون هدف رها خواهد شد؟ (36) سدى: حال از فاعل فعل (يترك)
75/ 37
آيا نطفه‌اى از منى كه [در رحم مادر] ريخته شود، نبود؟ (37) يك: فعل مضارع مجزوم و حرف (نون) آن از آخر براى تخفيف حذف شده است.
75/ 38
سپس خون بسته‌اى بود كه [خداوند او را] آفريد و موزون ساخت (38)
75/ 39
و از آن دو زوج مذكّر و مؤنّث پديد آورد (39)
75/ 40
آيا آن [خداوند] قادر بر آن نيست كه مردگان را زنده گرداند؟ (40) ذلك: اسم براى (ليس) محلا مرفوع.
76. [سوره‌ى انسان، مدنى، 31 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
76/ 1
به يقين مدّتى از روزگار بر انسان گذشت كه چيزى قابل ذكر نبود (1) هل: حرف استفهام تقرير و تقريب به معنى (قد)
76/ 2
به راستى ما انسان را از نطفه‌اى آميخته آفريده‌ايم و او را آزمايش مى‌كنيم، بنابراين او را شنوا و بينا پديد آورده‌ايم (2) سميعا و بصيرا: هر دو حال از ضمير (هاء)
76/ 3
به راستى ما او را به اين راه راست هدايت كرده‌ايم، چه شاكر باشد، چه ناسپاس (3) امّا: هر دو حرف تفصيل.
76/ 4
بدون شك ما براى كفرورزان زنجيرها و بندها و آتش سوزان آماده ساخته‌ايم (4)
76/ 5
به راستى نيكان از جامى مى‌نوشند كه آميزه‌ى آن كافور است (5)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 578
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست