responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 585


80. [سوره‌ى عبس (ترش‌رويى كرد) مكّى، 42 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
80/ 1
ترش‌رويى كرد و روى گردانيد (1)
80/ 2
از اين كه آن مرد نابينا به پيش او آمد (2) ان: حرف مصدرى.
80/ 3
و تو چه دانى باشد كه او پاكى پيشه كند (3) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع.
80/ 4
يا پند پذيرد و پندش سود بخشد (4) الذّكرى: فاعل، تقديرا مرفوع.
80/ 5
امّا كسى كه بى‌نيازى جويد (5) امّا: حرف شرط و تفصيل. من: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع.
80/ 6
تو به او روى مى‌آورى (6)
80/ 7
و اگر پاكى پيشه نكند، مسئوليّتى بر تو نيست (7) ما: حرف نفى. الّا- ان: حرف نصب و مصدرى+ لا: حرف نفى.
80/ 8
و امّا كسى كه شتابان پيش تو آمد (8)
80/ 9
در حالى كه او خشيت مى‌ورزد (9)
80/ 10
تو از او اعراض مى‌كنى (10)
80/ 11
چنين نيست، بدون ترديد آن اندرزى است (11) كلّا: حرف ردع (منع كردن)
80/ 12
پس هركس خواهد از آن پند گيرد (12) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.
80/ 13
در صحيفه‌هاى ارزشمند است (13)
80/ 14
كه والامرتبه‌ى پاك شده است (14) مرفوعه و مطهره: صفت دوّم و سوّم‌اند.
80/ 15
به دست نويسندگانى (15)
80/ 16
كه گراميانى نيكوكارند (16)
80/ 17
مرگ بر انسان، چقدر ناسپاس است (17)
80/ 18
[خداوند] مگر او را از چه چيزى آفريده است (18)
80/ 19
او را از نطفه‌اى آفريده است و مرتّبش ساخته است (19)
80/ 20
سپس راه را بر او آسان كرده است (20)
80/ 21
سپس او را به مرگ مى‌رساند و او را در قبر مى‌نهد (21)
80/ 22
سپس هرگاه كه خواهد او را برانگيزد (22)
80/ 23
چنين نيست، هنوز [خداوند] آن چه به او [آدمى‌] دستور داده بود، انجام نداده است (23) لمّا: از حروف جازمه. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
80/ 24
پس بايد انسان به خوراك خود بنگرد (24)
80/ 25
به راستى ما آب را با ريزشى فراوان فروريخته‌ايم (25)
80/ 26
سپس زمين را به حدّ لازم بشكافته‌ايم (26)
80/ 27
و در آن دانه رويانده‌ايم (27)
80/ 28
و نيز انگور و سبزى (28)
80/ 29
و زيتون و درخت خرما (29)
80/ 30
و باغ‌هاى انبوه (30) غلبا: صفت براى (حدائق)
80/ 31
و ميوه و چمن (31)
80/ 32
براى استفاده‌ى شما و چارپايانتان (32) متاعا: مفعول مطلق براى فعل محذوف.
80/ 33
پس آن‌گاه كه خروش گوش خراش درآيد (33)
80/ 34
روزى كه آدمى از برادرش بگريزد (34)
80/ 35
و از مادرش و پدرش (35)
80/ 36
و از همسرش و پسرانش (36)
80/ 37
در چنين روز براى هركس از ايشان كارى باشد كه به خود مشغول دارد (37) شأن: مبتداى مؤخّر.
80/ 38
در چنين روز چهره‌هايى درخشان باشد (38)
80/ 39
خندان و شادان (39)
80/ 40
و در چنين روز چهره‌هايى غبارآلود باشد (40)
80/ 41
و آن‌ها را پريشانى بپوشاند (41)
80/ 42
اينان همان كافران بدكارند (42) هم: ضمير فصل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 585
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست