81. [سورهى تكوير (بىفروغ كردن) مكّى، 29 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 81/ 1 آنگه كه آفتاب بىفروغ شود (1) اذا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. الشمس: فاعل براى فعل محذوف، تا: علامت مؤنّث و ضمير مستتر (هى) نايب فاعل آن. 81/ 2 و آنگه كه ستارگان تيره شوند (2) 81/ 3 و آنگه كه كوهها روان كرده شوند (3) 81/ 4 و آنگه كه اشتران آبستن رها كرده شوند (4) 81/ 5 و آنگه كه وحشيان گرد آورده شوند (5) 81/ 6 و آنگه كه درياها برافروخته شوند (6) 81/ 7 و آنگه كه جانها به هم پيوسته شوند (7) 81/ 8 و آنگه كه از دخترك زنده به گور پرسيده شود (8) 81/ 9 كه به كدامين گناه كشته شده است؟ (9) 81/ 10 و آنگه كه كارنامهها گشوده شود (10) 81/ 11 و آنگه كه آسمان بركنده شود (11) 81/ 12 و آنگه كه دوزخ افروخته شود (12) 81/ 13 و آنگه كه بهشت نزديك شود (13) 81/ 14 هركس بداند كه چه فراهم ساخته است (14) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 81/ 15 پس سوگند ياد مىكنم به ستارگان بازگردنده (15) لا: حرف نفى زايد براى تاكيد. 81/ 16 سيّارگان پنهان شونده (16) الجوار: بدل از (الخنّس) 81/ 17 و سوگند به شب آنگه كه پشت گرداند (17) 81/ 18 و سوگند به صبح آنگه كه بدمد (18) 81/ 19 كه به راستى آن گفتار رسول گرامى است (19) لام: لام مزحلقه براى تاكيد. 81/ 20 نيرومندى كه در نزد [خداوند] صاحب عرش، بلندمقام است (20) ذى: مورد اوّل صفت براى (رسول) و دوّمى مضاف اليه. 81/ 21 در آنجا فرمانروا و امين است (21) مطاع: صفت. 81/ 22 و مصاحب شما ديوانه نيست (22) ما: ماى شبيه به (ليس) بمجنون: خبر براى (ما) محلا منصوب. 81/ 23 و به يقين او [جبرئيل] را در افق روشن ديده است (23) 81/ 24 و او نسبت به غيب [امر وحى] بخيل نيست (24) ما: ماى شبيه به (ليس) و هو: اسم آن، محلا مرفوع و بضنين: خبر آن، محلا منصوب. 81/ 25 و آن گفتار شيطان راندهشده نيست (25) 81/ 26 پس به كجا مىرويد؟ (26) اين: اسم استفهام، ظرف مكان، محلا منصوب. 81/ 27 آن جز اندرزى براى عالميان نيست (27) ان: حرف نفى، هو: مبتدا، محلا مرفوع. الّا: حرف حصر. 81/ 28 براى آنكس از شما كه بخواهد راه راست در پيش گيرد (28) 81/ 29 و نخواهيد جز آن چه خداوند كه پروردگار عالميان است، بخواهد (29) ما: حرف نفى، الّا: حرف حصر. ان: حرف مصدرى. ربّ: صفت لفظ جلاله.