82. [سورهى انفطار (از هم گسستن) مكّى، 19 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 82/ 1 آنگه كه آسمان از هم گسسته شود (1) السماء: فاعل براى فعل محذوف. 82/ 2 و آنگه كه ستارگان پراكنده شوند (2) 82/ 3 و آنگه كه درياها به هم پيوسته شود (3) 82/ 4 و آنگه كه قبرها زير و رو شود (4) 82/ 5 هر كسى بداند كه چه پيش فرستاده و چه پس نهاده است (5) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 82/ 6 هان! اى انسان چه چيز تو را به پروردگار بزرگوارت غرّه ساخت؟ (6) انسان: بدل از (اىّ)، ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. 82/ 7 همان كسى كه تو را آفريد و سامانت بخشيد و متعادلت ساخت (7) الّذى: صفت دوّم براى (ربّك) محلا مجرور. 82/ 8 در هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد (8) ما: حرف زايد 82/ 9 چنين نيست، بلكه به روز جزا كذب مىورزيد (9) كلّا: حرف ردع، بل: حرف اضراب. 82/ 10 و بدون ترديد بر شما نگهبانانى گمارده شده است (10) لام: لام تاكيد. 82/ 11 كه نويسندگانى گرامىاند (11) 82/ 12 آن چه انجام مىدهيد، مىدانند (12) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 82/ 13 بىگمان نيكان در نعمت [بهشت] اند (13) 82/ 14 و بىشك گنهكاران در دوزخاند (14) 82/ 15 روز جزا وارد آن مىشوند (15) 82/ 16 و آنان از آن [عذاب] به دور نيستند (16) ما: ماى شبيه به (ليس) 82/ 17 و تو چه دانى كه روز جزا چيست؟ (17) 82/ 18 باز تو چه دانى كه روز جزا چيست؟ (18) ما: هر چهار مورد اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. 82/ 19 روزى كه كسى در حق كسى هيچ اختيارى ندارد، و در چنين روزى امر، امر الهى است (19) 83. [سورهى مطفّفين (كمفروشان) مكّى، 36 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 83/ 1 واى بر كمفروشان (1) ويل: مبتدا، محلا مرفوع. 83/ 2 كسانى كه هرگاه از مردم پيمانه ستانند، كامل گيرند (2) الّذى: صفت براى (للمطفّفين) محلا مجرور 83/ 3 و هرگاه به آنان پيمانه دهند يا بر آنان وزن كنند، كم گذارند (3) او: حرف عطف. 83/ 4 آيا اينان گمان نمىدارند كه واقعا ايشان برانگيخته مىشوند (4) أ: حرف استفهام، لا: حرف نفى. 83/ 5 در روزى بسيار بزرگ (5) 83/ 6 روزى كه مردم در برابر پروردگار عالميان بايستند (6)