ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 59

3/ 71
اى اهل كتاب، چرا حق را به باطل مى‌آميزيد و حق را كتمان مى‌كنيد در حالى كه خود مى‌دانيد؟ (71)
3/ 72
و گروهى از اهل كتاب گفتند: «به آن چه بر مؤمنان نازل شده است، در آغاز روز ايمان بياوريد و در پايان روز انكار كنيد، شايد آنان [از دين اسلام‌] برگردند.» (72) انزل: فعل ماضى مجهول، نائب فاعل آن ضمير مستتر (هو) است. وجه و آخر: مفعول فيه، ظرف زمان. هم:
اسم لعلّ و جمله‌ى ترجعون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
3/ 73
و گفتند: «جز به كسى كه از دين شما پيروى مى‌كند ايمان نياوريد.» بگو: «هدايت همان هدايت الهى است.» [و گفتند: تصوّر مكنيد] «كه به كسى نظير آن چه به شما داده شده است، داده شود يا [بتوانند] در نزد پروردگارتان با شما ستيزه كنند.» بگو: «به راستى چنين تفضّل در دست خداوند است، آن را به هركس كه بخواهد مى‌بخشد و خداوند گشايشگر داناست.» (73) الّا: حرف استثناء. هدى: خبر انّ، تقديرا مرفوع. ما: مضاف اليه، محلا مجرور.
3/ 74
هركس را كه بخواهد به رحمت خود مخصوص مى‌گرداند و خداوند صاحب بخشايش عظيم است (74) من: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. ذو: خبر، علامت رفع آن (واو) است.
3/ 75
و از اهل كتاب كسى هست كه اگر مالى فراوان به او امانت بدهى، آن را به تو بازمى‌گرداند و [نيز] از ايشان كسى هست كه اگر دينارى بر او امانت بدهى، آن را به تو بازنمى‌گرداند مگر پيوسته بر سر او ايستاده باشى. آن به اين سبب است كه آنان گويند: «امّى‌ها [قومى كه كتاب آسمانى ندارند،] عليه ما حق و حجّتى ندارند.» و بر خداوند دروغ مى‌بندند در حالى كه خودشان مى‌دانند (75) من اهل: جارّ و مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع و من: اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. ما: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب و حرف مصدرى و دمت: فعل ماضى ناقص و تاء: اسم آن، محلا مرفوع و قائما: خبر آن.
3/ 76
آرى هركس كه به پيمانش وفا كند و پارسايى ورزد پس قطعا خداوند پارسايان را دوست دارد (76) بلى: حرف جواب.
3/ 77
به راستى آنان كه عهد الهى و سوگندهاى خود را به بهاى ناچيزى مى‌فروشند، آنانند كه بر ايشان در آخرت هيچ بهره‌اى نيست و خداوند در روز قيامت با ايشان سخن نمى‌گويد و به ايشان [به ديده‌ى رحمت‌] نمى‌نگرد و ايشان را [از آلودگى‌] پاكيزه نمى‌سازد و عذابى دردناك بر آن‌هاست (77) الّذين: اسم موصول، اسم انّ، محلا منصوب و اولئك: خبر آن، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس و خلاق: اسم آن و لهم: جارّ و مجرور، خبر آن، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 59

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست