responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 60


3/ 78
و البتّه گروهى از آنان هستند كه زبانشان را به [خواندن‌] كتاب [تحريف‌شده‌ى تورات‌] مى‌پيچانند تا شما آن را از كتاب [آسمانى تورات‌] بشماريد در حالى كه از كتاب [آسمانى تورات‌] نيست و مى‌گويند: «آن از جانب خداوند است.» در حالى كه از جانب خداوند نيست و بر خداوند دروغ مى‌بندند و خودشان [نيز] مى‌دانند (78) لا: حرف تأكيد و فريقا: اسم انّ و منهم: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم انّ، محلا مرفوع. واو: هر دو مورد حاليّه و همچنين ما:
حرف نفى شبيه به ليس.
3/ 79
هيچ بشرى را نسزد كه خداوند به او كتاب و حكمت و نبوّت بخشد، آن‌گاه به مردمان بگويد: «به جاى خداوند، بندگان من باشيد.» بلكه [مى‌گويد:] «به سبب آن كه كتاب [آسمانى‌] را آموزش مى‌داديد و به سبب آن كه درس فرا مى‌گرفتيد، علماى ربّانى باشيد.» (79) ما: حرف نفى. لبشر: جارّ و مجرور، خبر مقدّم كان. عبادا و ربانيّين: خبر كونوا فعل ما قبلشان.
3/ 80
و به شما فرمان نمى‌دهد كه فرشتگان و پيامبران را به خدايى برگيريد. آيا بعد از آن كه شما مسلمان گشته‌ايد شما را به كفر فرمان مى‌دهد؟ (80) اربابا: مفعول به دوّم. انتم: مبتدا، محلا مرفوع.
3/ 81
[و ياد آر] زمانى را كه خداوند از پيامبران پيمان گرفت كه هرگاه به شما كتاب و حكمت بخشيدم، سپس پيامبرى به سوى شما آمد كه گواهى‌دهنده بر [كتب آسمانى‌] شما باشد، بايد به او ايمان آوريد و حتما ياريش دهيد. آن‌گاه فرمود: «آيا اقرار كرديد و بر اين [امر] پيمان بستيد؟» گفتند: «اقرار كرديم.» فرمود: «پس شاهد باشيد و من هم با شما از شاهدانم.» (81) إذ:
مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) لما- لام: حرف تحقيق و ما: شرطيّه. مصدّق: صفت براى رسول. مع: مفعول فيه، ظرف مكان و كم: مضاف اليه، محلا مجرور. لتؤمننّ و لتنصرنّ: هر دو مورد فعل مضارع و داراى نون تاكيد ثقيله‌اند و لام قسم به اوّلشان درآمده است.
3/ 82
پس هركس بعد از آن [اقرار و پيمان‌] روى گرداند ايشان خود نافرمانانند (82) فاء: حرف استينافيّه (ابتدائيه) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. هم: ضمير فصل.
3/ 83
آيا جز دين الهى را مى‌جويند؟ در حالى كه، هر كه در آسمان‌ها و زمين است خواه‌وناخواه براى او گردن نهاده است و به سوى او بازگردانده مى‌شوند (83) أ: حرف استفهام. فاء: حرف عطف. غير: مفعول به مقدّم. طوعا: حال.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 60
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست