responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 595


91. [سوره‌ى شمس، مكّى، 15 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
91/ 1
قسم به آفتاب و تابندگى آن (1) واو: واو قسم و بقيه‌ى موارد (واو) عطف است.
91/ 2
و قسم به ماه آنگه كه از آن پيروى كند (2)
91/ 3
و قسم به روز آنگه كه روشنش دارد (3)
91/ 4
و قسم به شب آنگه كه آن را فروپوشاند (4)
91/ 5
و قسم به آسمان و آن كه آن را بنا نهاد (5) ما: اسم موصول به معنى (من)، معطوف بر (السماء) محلا مجرور.
91/ 6
و قسم به زمين و آن كه آن را گسترد (6)
91/ 7
و قسم به نفس آدمى و آن كه آن را مرتّب ساخت (7)
91/ 8
آنگه پليدكارى و پرهيزگارى‌اش را به آن الهام كرد (8)
91/ 9
به يقين هركس كه آن را پاك ساخت، رستگار شد (9) من: فاعل، محلا مرفوع.
91/ 10
و به يقين هركس كه آن را آلوده ساخت، نااميد شد (10)
91/ 11
ثمود [قوم صالح‌] با طغيان خود كذب ورزيد (11)
91/ 12
آنگه كه بدنهادترينشان برخاست (12) اذ: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب.
91/ 13
پس پيامبر خدا [صالح‌] به آنان گفت: «اين شتر خداوند و نوبت آب خوردنش را رعايت كنيد.» (13) ناقة: مفعول به براى فعل محذوف (راعوا)
91/ 14
سپس او را دروغگو شمردند و آن [ماده‌شتر] را پى كردند، آن‌گاه پروردگارشان به خاطر گناهشان بر ايشان برآشفت، و با خاك يكسانشان كرد (14) و از عاقبت آن نترسيد (15)
92. [سوره‌ى ليل، مكّى، 21 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
92/ 1
قسم به شب آنگه كه فروپوشد (1) واو: واو قسم.
92/ 2
و قسم به روز آنگه كه تجلّى كند (2)
92/ 3
و قسم به آن كه مذكّر و مؤنث آفريد (3) ما: اسم موصول به معنى (من)، معطوف بر (الليل) است، محلا مجرور.
92/ 4
كه به راستى سعى شما پراكنده است (4)
92/ 5
و امّا كسى كه بخشش كرد و تقوا ورزيد (5) فاء: حرف استئنافيّه، امّا: حرف شرط و تفصيل. من: مبتدا، محلا مرفوع.
92/ 6
و نيكوكارى را تصديق كرد (6)
92/ 7
به زودى او را به سوى گشايش رهنمون سازيم (7)
92/ 8
و امّا كسى كه بخل ورزيد و بى‌نيازى گرفت (8)
92/ 9
و نيكوكارى را تكذيب كرد (9)
92/ 10
به زودى او را به سوى دشوارى رهنمون سازيم (10)
92/ 11
و هرگاه تباه گردد، مالش به حالش سودى نبخشد (11) ما: حرف نفى.
92/ 12
همانا هدايت بر ماست (12)
92/ 13
و به راستى آخرت و دنيا از آن ماست (13)
92/ 14
پس شما را از آتشى كه زبانه كشد، هشدار دادم (14)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 595
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست