ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 62

3/ 92
هرگز به [مقام‌] نيكوكارى نمى‌رسيد تا اين كه از آن چه دوست داريد انفاق كنيد، و هر آن چه انفاق كنيد قطعا خداوند به آن داناست (92) لن: حرف ناصبه. حتّى: حرف مقدّر به آن ناصبه. ما: اسم شرط جازم، مفعول به مقدّم، محلا منصوب.
3/ 93
همه‌ى خوردنى‌ها براى بنى اسرائيل حلال بود جز آن چه يعقوب قبل از نازل شدن تورات بر خود حرام كرده بود. بگو: «اگر شما راست مى‌گوييد [و حقيقت غير از اين است‌] پس تورات را بياوريد و آن را بخوانيد» (93) كلّ: مبتدا. حلا: خبر كان. الّا: حرف استثناء و ما: اسم موصول، مستثنى، محلا منصوب.
3/ 94
پس هركس كه بعد از آن بر خداوند دروغ بندد آنان خود ستمكارانند (94) هم: ضمير فصل.
3/ 95
بگو: «خداوند راست گفته است، بنابراين از آيين ابراهيم كه يكتاپرست بود و از مشركان نبود پيروى كنيد» (95) حنيفا: حال از ابراهيم.
3/ 96
مسلّما، نخستين خانه‌اى كه براى [عبادت‌] مردم نهاده شد، همان است كه در مكّه است.
مبارك و هدايتى براى جهانيان است (96) مباركا: حال از نائب فاعل (ضمير مستتر از هو است.)
3/ 97
در آن نشانه‌هايى آشكار [و] مقام ابراهيم است و هركس كه به آن وارد شود در امان است و حق خداوند بر عهده‌ى مردم زيارت اين خانه است [به شرطى كه‌] هر كسى كه بتواند به سوى آن راهى بيابد و هر كسى كفر ورزد قطعا خداوند از جهانيان بى‌نياز است (97) فيه: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم و آيات: مبتداى مؤخّر. مقام: مبتداى مؤخّر و خبرش (منها) محذوف است. امنا: خبر كان. سبيلا: مفعول به.
3/ 98
بگو: «اى اهل كتاب، چرا به آيات الهى كفر مى‌ورزيد، در حالى كه خداوند بر آن چه انجام مى‌دهيد شاهد است» (98)
3/ 99
بگو: «اى اهل كتاب، چرا كسى را كه ايمان آورده است، از راه خدا بازمى‌داريد و آن [راه‌] را ناهموار مى‌شماريد در حالى كه خود [به درستى آن‌] آگاهيد. و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد، غافل نيست.» (99) عوجا: حال.
3/ 100
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اگر از گروهى از اهل كتاب اطاعت كنيد، شما را بعد از ايمانتان به حال كفر برمى‌گردانند (100) كافرين: حال، علامت نصب آن (ياء) است و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (كافرا) است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 62

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست