ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 64

3/ 109
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن خداوند است و كلّ امور به خداوند بازگردانده مى‌شود (109) ما: اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. الامور: نائب فاعل.
3/ 110
شما بهترين امّتى هستيد كه براى مردمان پديد آورده شده‌ايد، كه به نيكى فرمان مى‌دهيد و از زشتى بازمى‌داريد و به خداوند ايمان مى‌آوريد و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند مسلّما بر ايشان بهتر بود، بعضى از آنان مؤمنند و اكثرشان نافرمانند (110) خير: خبر كان. لو: حرف شرط غير جازم.
3/ 111
جز آزارى اندك هرگز به شما زيانى نمى‌رسانند و اگر با شما كارزار كنند به شما پشت مى‌كنند، سپس يارى نمى‌شوند (111) الّا: حرف حصر و اذى: نائب از مفعول مطلق (الّا ضرر اذى)
3/ 112
هر كجا كه يافته شوند بر آنان [مهر] خوارى زده شده است مگر آن كه به پناه امان خداوند و زنهار مردم [درآيند] و به خشم الهى گرفتار شدند و بر آنان [مهر] بينوايى زده شده است، آن به اين سبب بود كه ايشان به آيات الهى كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند، [و] آن به اين سبب بود كه نافرمانى كردند و از اندازه درگذشتند (112) الذلة: نائب فاعل. اينما: اسم شرط جازم، مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب. الّا: حرف استثناء. ذلك: هر دو مورد مبتدا، محلا مرفوع.
3/ 113
آنان يكسان نيستند، از اهل كتاب گروهى ايستاده در دل شب، [در جاده‌ى شريعت‌اند] كه آيات الهى را مى‌خوانند و سر به سجده مى‌گذارند (113) سواء: خبر ليس. امّة: مبتداى مؤخّر و قائمة: صفت آن. آناء: مفعول فيه، ظرف زمان.
3/ 114
ايشان به خداوند و روز آخرت ايمان دارند و به نيكى فرمان مى‌دهند و از زشتى بازمى‌دارند و در خيرات شتاب مى‌كنند و آنان از شايستگانند (114)
3/ 115
و هر كار خيرى كه انجام دهند هرگز درباره‌ى آن بدون پاداش نمانند و خداوند به پرهيزگاران داناست (115) ما: اسم شرط جازم، مبنى، مفعول به مقدّم، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 64

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست