responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 66


3/ 122
[ياد آر] آن‌گاه را كه دو گروه از شما خواستند كه سستى ورزند، در حالى كه خداوند ياور آنان بود. و مؤمنان بايد بر خداوند توكّل كنند (122) اذ: (- آل عمران/ 121)
3/ 123
و به راستى خداوند شما را در حالى كه ناتوان بوديد، در [جنگ‌] بدر يارى فرمود. پس از خداوند پروا كنيد، باشد كه شما شكر كنيد (123) واو: حاليّه. لعلّ: حرف مشبّهة بالفعل و كم:
اسم آن، محلا منصوب و جمله‌ى تشكرون: خبر آن، محلا مرفوع.
3/ 124
آن‌گاه كه به مؤمنان گفتى: «آيا شما را كفايت نمى‌كند كه پروردگارتان شما را به سه هزار از فرشتگان كه [از آسمان‌] فروفرستاده شده، يارى دهد؟» (124) اذ: مفعول فيه، ظرف زمان. أ:
حرف استفهام انكارى. لن: حرف ناصبه. منزلين: حال، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (منزلا) است.
3/ 125
آرى اگر صبر كنيد و پارسايى ورزيد و [دشمنان‌] اين گونه شتابان بر شما فرودآيند، پروردگارتان شما را با پنج هزار از فرشتگان نشان‌دار مدد مى‌رساند (125) بلى: حرف جواب.
هذا: صفت براى فور يا عطف بيان براى آن. محلا مجرور. مسوّمين: حال از ملائكه، علامت نصب آن (ياء) است.
3/ 126
و خداوند آن را جز مژده‌اى براى شما قرار نداد و تا اين كه دل‌هايتان به آن آرامش يابد و پيروزى جز از جانب خداوند با عزّت حكيم نيست (126) الّا: هر دو حرف حصر و بشرى:
مفعول به دوّم، تقديرا منصوب. واو: حرف استئنافيه و ما: حرف نفى و النصر: مبتدا.
3/ 127
تا اين كه برخى از آنان را كه كافر شده‌اند براندازد يا ايشان را سركوب سازد تا نااميدانه بازگردند (127) لام: حرف مقدّر به آن ناصبه. خائبين: حال، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن است.
3/ 128
از اين كار چيزى در اختيار تو نيست يا بر ايشان ببخشايد يا عذابشان كند، چرا كه ايشان ستمكاراند (128) شى‌ء: اسم مؤخّر ليس.
3/ 129
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن خداوند است. هر كه را كه بخواهد مى‌آمرزد و هر كه را كه بخواهد عذاب فرمايد و خداوند خطاپوش خطابخش است (129)
3/ 130
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، ربا را [با سودهاى‌] چندين برابر مخوريد و از خداوند پروا كنيد، شايد شما رستگار شويد (130) اضعافا: حال و مضاعفة: صفت آن.
3/ 131
و از آتشى كه براى كافران آماده شده است، بترسيد (131)
3/ 132
از خداوند و پيامبر اطاعت كنيد باشد كه شما مشمول رحمت شويد (132)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 66
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست