نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 69
3/ 149 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر از آنان كه كفر ورزيدهاند اطاعت كنيد شما را به آيين پيشينيان [دورهى جاهليّت] بازمىگردانند، آنگاه زيانكار مىگرديد (149) اىّ: مناداى نكرهى مقصوده، مبنى، محلا منصوب. هاء: حرف تنبيه، الّذين: اسم موصول، بدل، محلا منصوب. خاسرين: حال، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (خاسرا) است. 3/ 150 آرى خداوند مولاى شماست و او بهترين يارىدهندگان است (150) بل: حرف اضراب. 3/ 151 به زودى در دلهاى آنان كه كفر ورزيدهاند به سبب آن چه به خداوند شريك آوردهاند آن چه را كه هيچ برهانى بر آن نازل نفرموده است، هراس خواهيم افكند و جايگاه آنان آتش است و جايگاه ستمگران چه بد است (151) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. بئس: فعل ماضى ذمّ، مثوى: فاعل، تقديرا مرفوع. 3/ 152 و به راستى خداوند وعدهى خود را با شما راست گردانيد هنگامى كه [در جنگ احد] به اذن الهى ايشان را تار و مار مىكرديد، تا آنگاه كه سستى كرديد و در كار [جنگ] با يكديگر به ستيزه پرداختيد و بعد از آن كه، آن چه را كه [از غنايم جنگى] دوست داشتيد به شما نشان داد، سركشى كرديد. بعضى از شما دنيا را و برخى از شما آخرت را مىطلبد. سپس شما را از ايشان منصرف كرد تا اين كه شما را بيازمايد و البتّه از شما درگذشت و خداوند به مؤمنان تفضّل دارد (152) حتّى: حرف ابتدا. اذا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. ذو: خبر لفظ جلاله، علامت رفع آن (واو) و از اسماء خمسه است. 3/ 153 آنگاه كه [از ميدان احد] به راه خود مىرفتيد و به كسى توجّه نمىكرديد و پيامبر در پشت سرتان شما را فرا مىخواند، پس خداوند غمى را بر غمى نصيب شما كرد تا سر انجام بر آن چه [از غنايم] از شما فوت شد و نه بر آن چه [از شكست] به شما رسيد، اندوهگين نشويد و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است (153) اذ: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. لكيلا- لام: حرف جرّ+ كى: حرف ناصبه و مصدرى+ لا: حرف نفى.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 69