ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 70

3/ 154
سپس، بعد از آن غم، آرامشى [به صورت‌] خوابى سبك بر شما نازل فرمود كه گروهى از شما را فرا گرفت، و گروهى فقط در فكر جان خود بودند. به خداوند گمان ناروا، مانند گمان جاهليّت مى‌بردند. مى‌گفتند: «آيا از اين امر چيزى [پيروزى و بهره‌] براى ما هست؟» بگو:
«تمام كارها [پيروزى و شكست‌] به دست خداوند است.» آن‌ها چيزى را در دل خود نهان مى‌داشتند كه بر تو آشكار نمى‌كردند، مى‌گفتند: «اگر ما را در اين كار [جنگ‌] اختيارى بود، در اينجا كشته نمى‌شديم.» بگو: «شما اگر در خانه‌هاى خود نيز بوديد، آنان كه كشته شدن [بر تقدير] ايشان نوشته شده بود، بى‌گمان [با پاى خويشتن‌] به سوى قتلگاه خود مى‌رفتند و تا اين كه خداوند آن چه در نيّات شماست بيازمايد و آن چه در قلب‌هاى شماست، خالص گرداند، و خداوند به راز سينه‌ها آگاه است (154) امنة: مفعول به. نعاسا: بدل از امنة. طائفة:
مبتدا و جمله‌ى يظنّون بالله: خبر آن، محلا مرفوع. غير: نائب از مفعول مطلق (يظنّون ظنّا غير الحقّ) كلّ: تأكيد معنوى براى الامر. هاهنا: مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب.
3/ 155
كسانى از شما كه روز برخورد دو گروه [مسلمانان و كافران در جنگ احد] پشت كردند، جز اين نبود كه به خاطر بعضى از آنچه [از اعمال گناه‌] حاصل كرده بودند شيطان ايشان را به لغزش كشاند و البتّه خداوند از ايشان درگذشت، زيرا خداوند آمرزگار بردبار است (155)
3/ 156
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد مانند آنان نباشيد كه كفر ورزيدند و به برادران خويش- هنگامى كه به سفر مى‌رفتند يا جهادگر شدند- گفتند: «اگر نزد ما بودند، نمى‌مردند و كشته نمى‌شدند.» تا خداوند چنان [پندار باطلى‌] را در دل‌هايشان مايه‌ى حسرت قرار دهد و خداوند است كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند و خداوند به آن چه انجام مى‌دهيد بيناست (156) غزّى: خبر كانوا، تقديرا منصوب. ذلك: مفعول به اوّل و حسرة: مفعول به دوّم.
3/ 157
و اگر در راه خدا كشته شويد يا بميريد به راستى آمرزش و رحمتى از جانب خداوند بهتر است از آن چه آنان مى‌اندوزند (157)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 70

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست