ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 75

3/ 187
و [ياد آر] زمانى را كه خداوند از آنان كه بر ايشان كتاب داده شده، پيمان گرفت كه حتما آن را براى مردم آشكار كنيد و آن را كتمان نكنيد. ولى آن [پيمان‌] را پشت سر خود افكندند و بهايى اندك در قبال آن به دست آوردند. چه بد است آن چه خريدند (187) اذ: اسم ظرفى، مفعول به براى فعل محذوف (اذكر). الّذين: مضاف اليه، محلا مجرور. وراء: مفعول فيه، ظرف مكان. ثمنا: مفعول به، قليلا: صفت آن. بئس: فعل ماضى ذمّ. ما: فاعل آن، محلا مرفوع.
3/ 188
هرگز گمان مبر كسانى كه به آن چه كرده‌اند شادمانى مى‌كنند و دوست مى‌دارند كه براى آن چه نكرده‌اند، ستوده شوند. قطعا گمان مبر كه بر ايشان نجاتى از عذاب باشد و آنان را عذابى دردناك است (188) الّذين: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. تحسبنّ: هر دو مورد مؤكد به نون تأكيد ثقيله است.
3/ 189
و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداوند است و خداوند بر هر چيزى تواناست (189) للّه: جارّ و مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع.
3/ 190
به راستى در آفرينش آسمان‌ها و زمين و در گردش شب و روز، شگفتى‌هايى براى خردمندان است (190)
3/ 191
كسانى كه خداوند را ايستاده و نشسته و بر پهلو آرميده ذكر مى‌كنند و در [اسرار] آفرينش آسمان‌ها مى‌انديشند، [و مى‌گويند] اى پروردگار ما! اين را بيهوده نيافريده‌اى، تو منزّهى پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار (191) الّذين: صفت براى اولى، محلا مجرور. قياما: حال.
ربّ: مناداى مضاف. نا: مضاف اليه، محلا مجرور. ما: حرف نفى. باطلا: نائب از مفعول مطلق (ما خلقت هذا خلقا باطلا). سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (نسبّح) كاف:
مضاف اليه، محلا مجرور. فاء: حرف ربط. ق: فعل امر دعائى، مفرد مذكّر مخاطب. نا: مفعول به، محلا منصوب. عذاب: مفعول به دوّم.
3/ 192
اى پروردگار ما! هركس را كه تو در آتش درآورى، بى‌شك رسوايش ساخته‌اى و بر ستمكاران ياورانى نيست (192)
3/ 193
اى پروردگار ما! شنيديم كه دعوتگرى [رسول خدا] به ايمان فرامى‌خواند كه [مى‌گفت:] «به پروردگارتان ايمان بياوريد،» اينك ايمان آورديم. اى پروردگار ما! گناهان ما را بيامرز و از ما بدى‌هايمان را بزداى و ما را در زمره‌ى نيكان بميران (193) مناديا: مفعول به. مع: مفعول فيه، ظرف مكان.
3/ 194
اى پروردگار ما! و آن چه بر [زبان‌] پيامبرانت به ما وعده فرموده‌اى، به ما عطا فرما، و ما را روز قيامت خوار مگردان، به راستى تو از اين وعده خلاف نمى‌كنى (194)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 75

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست