ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 8

2/ 49
[ياد آريد] زمانى را كه شما را از فرعونيان نجات داديم كه بر شما بدترين عذاب را روا مى‌داشتند. پسران شما را مى‌كشتند و زنانتان را زنده نگاه مى‌داشتند و در آن آزمايشى بزرگ از جانب پروردگارتان بود (49) اذ: مفعول به براى فعل محذوف (اذكروا) و محلا منصوب است.
سوء: مفعول به دوّم. اذ: اسم اشاره، محلا مجرور. ل: حرف بعد. ك: حرف خطاب. م: حرف جمع مذكر است. عظيم: صف بلاء.
2/ 50
و [ياد آريد] زمانى را كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات بخشيديم و فرعونيان را غرق كرديم، در حالى كه شما نظاره مى‌كرديد (50) آل: مفعول به. فرعون: مضاف اليه، مجرور، علامت جرّ آن فتحه‌ى آخر و غير منصرف است. واو: حاليّه.
2/ 51
و [ياد آريد] زمانى را كه با موسى چهل شب وعده نهاديم، آن‌گاه شما بعد از او گوساله را به پرستش گرفتيد در حالى كه شما ستمگران بوديد (51) اربعين: مفعول به دوّم. ليلة: تمييز.
2/ 52
آن‌گاه بعد از آن شما را بخشوديم تا شما شكرگزارى كنيد (52) كم: اسم لعلّ، محلا منصوب.
تشكرون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
2/ 53
و [ياد آريد] زمانى را كه به موسى كتاب و فرقان داديم تا شما هدايت يابيد (53) الكتاب:
مفعول به دوّم.
2/ 54
و [ياد آريد] زمانى را كه موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من، البتّه شما با گوساله‌پرستى خويش بر خودتان ستم كرديد، اكنون به سوى آفريدگار خود بازگرديد و نفس‌هايتان را بكشيد آن براى شما نزد آفريدگارتان بهتر است. آرى توبه‌ى شما را پذيرفت زيرا او توبه‌پذير مهربان است (54) قوم: مناداى مضاف، تقديرا منصوب. عند: مفعول فيه، ظرف مكان. هو: ضمير فصل.
2/ 55
و [ياد آريد] زمانى را كه گفتيد: «اى موسى، هرگز به تو ايمان نمى‌آوريم مگر اين كه خداوند را آشكارا ببينيم.» در حالى كه مى‌نگريستيد، پس صاعقه شما را فروگرفت (55) لن: از حروف ناصبه. حتى: حرف مقدّر به (ان) ناصبه. جهرة: حال.
2/ 56
سپس شما را بعد از مرگتان زنده كرديم تا شما شكرگزارى كنيد (56) ثم: حرف عطف.
2/ 57
و بر شما ابر را سايبان گردانديم و برايتان «ترنجبين» و «بلدرچين» فرستاديم. از پاكيزه‌ها آن چه را كه به شما روزى داده‌ايم، بخوريد! و بر ما ستم نكردند، بلكه بر نفس‌هاى خويش ستم مى‌كردند (57) ماء اوّل: مضاف اليه، محلا مجرور. ماء دوّم: حرف نفى. لكن: حرف استدراك. كانوا: فعل ناقص و (واو) اسم آن. يظلمون: خبر آن، محلا منصوب. انفس: مفعول به مقدّم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 8

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست