نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 81
4/ 20 و اگر خواستيد همسرى را به جاى همسر [پيشين خويش] برگزينيد و به يكى از ايشان مال فراوانى [به عنوان مهر] داده بوديد، چيزى از آن بازنستانيد. آيا آن [مهر] را با بهتان و گناهى آشكار [با تهمت بىعفتى بر آنان] بازپس مىگيريد؟ (20) استبدال: مفعول به. مكان: مفعول فيه، ظرف مكان. احدى: مفعول به، تقديرا منصوب. قنطارا: مفعول به دوّم. بهتانا: حال. 4/ 21 و چگونه آن [مهر] را بازپس مىستانيد در حالى كه با همديگر مباشرت [آميزش] كردهايد و ايشان از شما پيمانى استوار گرفتهاند؟ (21) كيف: اسم استفهام، مبنى، حال، محلا منصوب. واو: حرف حاليّه. قد: حرف تحقيق. 4/ 22 و با زنانى كه پدرانتان ازدواج كردهاند، زناشويى نكنيد مگر آن چه در گذشتهى [دور] بوده باشد كه آن كارى ناشايست، و موجب دشمنى و چه راه بدى است (22) الّا: حرف استثناء. ما: اسم موصول، مستثناى منقطع. محلا منصوب. فاحشه: خبر كان. ساء: فعل ماضى و فاعل آن ضمير مستتر (هو) است. سبيلا: تمييز. 4/ 23 [ازدواج با اينها] بر شما حرام شده است: مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمّههايتان و خالههايتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادرانتان [دايگانى] كه شما را شير دادهاند و خواهران رضاعيتان و مادران زنانتان و دختران زنانتان كه [از شوهر پيشين] در دامان شما پرورش يافتهاند و از آن زنان كه با آنها همبستر شدهايد- پس اگر با آنها آميزش نكرده باشيد، پس گناهى [در ازدواج با دختران آنان] بر شما نيست- و زنان پسرانتان [عروسانتان] كه از پشت خودتان باشند، و نيز اين كه دو خواهر را [در يك زمان] با هم به زنى گيريد، مگر آن چه در گذشته رخ داده باشد. به راستى خداوند خطاپوش خطابخش است (23) امّهات: نائب فاعل. واو: در هفت مورد حرف عطف است. اللاتى: اسم موصول، مبنى، صفت براى امهات، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس. جناح: اسم لاء نفى جنس، مبنى، محلا منصوب. الّا: حرف استثناء. ما: اسم موصول، مبنى، مستثناى منقطع، محلا منصوب.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 81