نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 83
4/ 27 و خداوند مىخواهد كه بر شما ببخشايد و كسانى كه از شهوات [كامها و خواستههاى نفسانى] پيروى مىكنند، مىخواهند كه به كجروى بزرگى افتيد (27) الّذين: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. ميلا: مفعول مطلق. 4/ 28 خداوند مىخواهد كه بارتان را سبك كند و انسان، ناتوان آفريده شده است (284) الانسان: نائب فاعل. 4/ 29 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اموالتان را در ميان خودتان به ناروا مخوريد، مگر اين كه دادوستدى با خوشنودى خودتان باشد و خودتان را نكشيد، زيرا خداوند به شما مهربان است (29) تجارة: خبر تكون. جملهى كان بكم رحيما: خبر انّ، محلا مرفوع. رحيما: خبر كان. 4/ 30 و هركس از روى سركشى و ستم چنين كند، به زودى او را به آتشى درآوريم و اين امر بر خداوند آسان است (30) عدوانا: مفعول له. نارا: مفعول به دوّم. يسيرا: خبر كان. 4/ 31 اگر از گناهان بزرگى كه از آن نهى شدهايد دورى گزينيد، گناهان شما را از شما مىزداييم و شما را به جايگاهى ارجمند درمىآوريم (31) مدخلا: مفعول مطلق. 4/ 32 و چيزى را كه خداوند به سبب آن، بعضى از شما را بر بعضى برترى بخشيده است، آرزو مىكنيد. براى مردان از آن چه كسب كردهاند بهرهاى است و براى زنان نيز از آن چه كسب كردهاند بهرهاى است، و [هر چه مىخواهيد] از فضل خداوند بخواهيد، قطعا خداوند به هر چيزى داناست (32) للرجال و للنساء: جارّ و مجرور، خبر مقدّم و محلا مرفوعند. ممّا- من: حرف جرّ+ ما: اسم موصول، مبنى، محلا مجرور. 4/ 33 و براى همه از آن چه پدر و مادر و خويشاوندان بر جاى نهادهاند، وارثانى قرار دادهايم و نيز كسانى كه شما با ايشان پيمان بستهايد، پس بهرهشان را [از ارث] بدهيد. قطعا خداوند بر هر چيزى گواه است (33) موالى: مفعول. الّذين: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 83