ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 98

4/ 122
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، به زودى ايشان را به باغ‌هايى درآوريم كه از زير [درختان‌] آن رودها روان است، جاودانه و ابدى در آن باشند. وعده‌ى الهى حق است و در گفتار از خداوند راستگوتر كيست؟ (122) خالدين: حال از ضمير در فعل (ندخلهم) ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. وعد: مفعول مطلق براى فعل محذوف (وعدهم اللّه وعدا) حقا: مفعول مطلق. قليلا: تمييز.
4/ 123
[وعده‌ى ثواب و كيفر الهى‌] طبق خواست‌هاى شما [مسلمانان‌] و به آرزوى اهل كتاب [يهود و نصارى‌] نيست، و هركس كار بدى انجام دهد بدان كيفر شود و براى خود جز خداوند ياورى نمى‌يابد (123)
4/ 124
و هركس از مرد و زن كه كارهاى شايسته انجام دهند، در حالى كه مؤمن باشند، آنان به بهشت داخل مى‌شوند، و به اندازه‌ى شكاف هسته‌ى خرمايى [به قدر ذرّه‌ى بسيار ناچيزى‌] مورد ستم واقع نشوند (124) واو: حاليّه. هو: مبتدا، محلا مرفوع. نقيرا: جانشين مفعول مطلق (لا يظلمون ظلما قدر نقيرا)
4/ 125
در ديندارى چه كسى نيكوتر از آن كسى است كه روى خود را به جانب خداوند آورد در حالى كه خود نيكوكار باشد و از آيين يكتاپرست پيروى كند؟ و خداوند ابراهيم را دوست برگرفته است (125) دينا: تمييز. واو: حاليّه. حنيفا: حال از ابراهيم. خليلا: مفعول به دوّم.
4/ 126
و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمين است از آن خداوند است و خداوند بر هر چيزى احاطه دارد (126) محيطا: خبر كان.
4/ 127
[اى پيامبر!] و از تو در خصوص [حقوق وارث‌] زنان فتوا مى‌خواهند، بگو: «خداوند درباره‌ى ايشان به شما فتوا مى‌دهد و [نيز] آن چه در اين كتاب بر شما خوانده مى‌شود [حكم اين است كه‌] راجع به زنان يتيمى كه حق مقرّر شده، آن‌ها را به ايشان نمى‌پردازيد و ميل نداريد كه با آنان ازدواج كنيد و [نيز درباره‌ى‌] كودكان مستضعف [فتوا مى‌دهد] كه با يتيمان به عدل رفتار كنيد.» و هر كار نيكى كه انجام دهيد بى‌شك خداوند به آن داناست (127) ما: اسم موصول، مبنى معطوف به لفظ جلاله (اللّه) محلا مرفوع. يتلى: فعل مضارع مجهول و ضمير مستتر (هو) نائب فاعل آن. الّاتى: اسم موصول، صفت براى يتامى، محلا مجرور. عليما:
خبر كان.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 98

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست