نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 154
31- اى بنى آدم! بگيريد زينت براى خود نزد هر نمازگاه؛ و جامه پاكيزه بپوشيد. و بخوريد و بياشاميد از نعمتهاى من و اسراف مكنيد؛ كه البته خدا دوست ندارد اسرافكنندگان را. 32- بگو اى پيغمبر: كيست آنكه حرام كرد زينتى را كه خدا بيرون آورد از عدم به وجود و خلق نمود براى بندگان خود؟ و چه كسى حرام نمود روزيهاى پاكيزه را؟ بگو: اين نعمتها براى كسانى كه با ايمانند حلال است در زندگانى دنيا؛ و مخصوص آنهاست در روز قيامت. (يعنى: لذائذ زندگانى كه حلال است بر مؤمنين در دنيا كفار هم از آن بهره برند ولى در آخرت موجبات لذت، خاص و خالص مؤمنين است و كافرى را در آن بهره و نصيبى نباشد.) اينطور تفصيل مىدهيم آيات را از براى مردمان دانا. 33- بگو اى پيغمبر: جز اين نيست كه حرام كرد پروردگار من كارهاى زشت را آنچه ظاهر است از آنها و آنچه مخفى است. و حرام كرد گناه و ستمكارى ناحق را. و حرام كرد شرك آوردن به خداى را كه خدا نفرستاده است دليلى به پرستش آن. و حرام كرد اينكه بگوييد بر خدا و نسبت به او دهيد چيزى را كه نمىدانيد. 34- و از براى هر گروهى زمانى است معين و وقتى است معلوم، چون مدتشان سر آيد و زمان مرگشان بيايد نتوانند كه پس اندازند مرگ را ساعتى؛ و نه جلو آرند آن را. 35- اى پسران آدم! چون بيايد شما را پيغمبرانى از جنس خودتان كه مىخوانند بر شما آيات مرا پس كسانى كه پرهيزكارى نمودند و نيكوكار شدند نه ترسى در قيامت برايشان است و نه اندوهگين شوند. 36- و آن كسانى كه تكذيب كردند و دروغ دانستند آيات ما را و سركشى كردند و اطاعت ننمودند اوامر ما را كه به ايشان به توسط پيغمبر فرستاديم، آن گروه، ياران دوزخند و هميشه در جهنم خواهند بود. 37- پس كيست ستمكارتر از آن كسى كه بيجا نسبت مىدهد به خدا دروغ را، يا تكذيب مىكند آيات خدا را؟! آن گروه، مىرسد به ايشان بهرهشان از آنچه در لوح محفوظ براى ايشان مقرر شده تا وقتى كه فرشتگان براى قبض روح ايشان آيند. گويند آن فرشتگان: كجاست آنچه از غير خدا مىخوانديد و حوائج خود را از بتها مىخواستيد؟ گويند: گم كرديم آنها را؛ و گواهى دهند بر نفسهاى خودشان كه ايشان كافر بودند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 154